UMUTSUZ VAKA ღ uçmayı bilmeyen kelebek

33. Bölüm ║ ''Zat-ı şahane problemleri.''

Bölümü beğenirseniz oy ve yorumlarınızı bırakmayı unutmayın, harikasınız. ♥

Keyifli okumalar diliyorum.. 

••• 33. Bölüm ║ ZAT- I ŞAHANE PROBLEMLERİ •••

Gözlerinin içine yoğunlaştım ve mırıldandım.

''Dünyayı bilmem ama gözlerinin içindeki varlığımı sürdürdüğüm sürece senin yanında olmaya çabalayacağım.''

Hiçbir şey söylemeyip yüzümü süzdü. Bir süre böyle devam etti. En sonunda sıkıntıyla, ''Neden öyle bakıyorsun?'' dedim. Bakışlarını benden çekip ayağa kalktı. Etrafında birkaç tur atıp sonrasında da üstünü başını düzeltti. 

''Bugünkü işlerimize koyulabiliriz artık. Dün benden kaçıp gittin yeterince.''

Ani ruh değişimini kaşlarımın yay gibi gerilmesine neden olurken normal hali olduğu gerçeği de ruhumu rahatlatmıştı. Barkın'ı hep mutlu görmeye alışkındım. Dünün üstesinden gelmek çok ağırdı. Çok az insanın çabucak atlatıp önüne bakmaya çalışacağı bir durumdu. Anlaşılan o ki Barkın'da çabuk atlatabilen ya da öyle davrananlar arasındaydı. 

Kollarımın uyuşmasıyla kollarımı birbirine kenetledim. Sırası değildi. Gece olabilirdi. Uykusuz kalmaya razıydım. Şu an olmamalıydı, olmamalıydı..

Çaktırmamaya çalışarak, ''Ne gibi planlarımız var bugün?'' dedim. Tekerlekli sandalyemin arkasına geçip hareket ettirmeye başladı sonrasında dudağını dişlemişti.

''Planımızın gerçekleşmesi için çok büyük bir engelimiz var şu anda.''

''Ne gibi bir engel?''

''Zat-ı şahane.''

Merakla, ''O kim? Önemli biri mi?'' diye sordum. 

Tekerlekli sandalyeyi durdurup önüme geçti. Elleriyle iki omzumu kavrayıp, ''Balık hafızalı seni. Kaç kere söyledim halbuki.'' diyerek kafasını iki yana salladı. ''Zat-ı şahane eşittir Murat amca. Murat amcanın beni nerede görse katil olma kapasitesi o kadar artıyor. Benimle ne alıp veremediği var pek çözemedim ama yinede çok korkutucu biri.''

Söylediklerine karşılık kahkaha attım. O da dik dik suratıma baktı. 

''Eğleniyor musun sen? Babandan izin almak mı yoksa bin tane havuz problemi sorusunu çözmek mi deseler havuz problemini seçerim. Net.''

Tekrar güldüğümde ellerini çekti. Arkama geçip sandalyenin kollarını tekrar itmeye başlarken, ''Kime ne anlatıyorsam. Al birini vur ötekine. Ben de suç, ben de yani. Gidip izin al işte ne diye burada laf gevezeliği yapıyorsun ki Barkın?'' diyerek mırıltıyla konuştu. Kendiyle konuşuyordu, ah pardon kavga ediyordu. 

Dudaklarımı birbirine bastırıp hiçbir şey söylemedim. Mırıltıyla konuştuğu şeyleri anlamazken birden olduğu yerde durup, ''Murat amca buraya doğru geliyor.'' dediğinde etrafıma bakındım. Kimse yoktu.

''Nerede?''

Eliyle evimi gösterince kapının önünde ayakkabısını giymekte olan babamı fark ettim. Bu gözlerle nasıl gözlük taktığını anlamış değildim. Şahin gibiydi.

''Gözlerin bu kadar iyi durumdaysa niye gözlük takıyorsun?''

''Babana özel bir durum.''