Waiting To Hear You Say "I Love You"

Chapter 30 --- Strange and Courting

Chapter 30

Strange and Courting

"Uuna na po ako," pagpapaalam ni Archie at tumayo na. Matapos nilang kumain ng hapunan ay sa salas naman sila nagtipon tipon at nagkwentuhan. Nang mapansin ni Archie ang oras, saka lamang nito naisipang magpaalam. Masyado na ring lumalalim ang gabi kaya napagdesisyunan na nitong umalis.

"Sige. Ingat," sabi ni Zayn. Though he said it half-hearted. Mukhang hindi pa rin talaga nito tanggap na may nanliligaw na kay Amethyst.

"Why don't you stay the night here?" Scarlet asked. Agad naman syang tiningnan ng asawa.

"Babe naman," Zayn said, pouting. "Hindi ba't parang ang aga pa para dyan?" He added, now whispering. Tiningnan nya ng masama si Archie. "Wala akong tiwala sa kanya eh."

Napalunok si Archie dahil sa kaba.

"Hi-hindi na po, Mrs. Gonzalez. Salamat po sa offer."

"Are you sure?"

He nodded. Binigyan naman sya ni Zayn ng tingin na para bang nagsasabi na Buti-Naman-At-Tumanggi-Ka.

"Amethyst, ihatid mo na hanggang sa gate si Archie," Scarlet said.

"Wag na, babe." Zayn was as if begging but Scarlet chose to pretend that she didn't got the pleading tone of Zayn. But Archie heard it.

"Ah, okay lang po kahit wag na." Tumingin sya kay Amethyst. "Wag na, Amethyst."

"Silly. Hanggang sa gate lang naman eh. Hindi ka na mga mag-i-stay dito overnight eh. Atleast give us this one time as a courtesy." Tumingin si Scarlet kay Amethyst. "Go on."

Amethyst was hesitating. Kita nya kasi sa ama nya na hindi nito gustong ihatid nya si Archie. "Uhm, dad. Okay lang ba?"

Tumingin sa kanya si Zayn. He sighed. "Hanggang pinto lang."

"Gate," Scarlet corrected. Her tone was with conviction. Wala nang nagawa si Zayn kundi ang tumango.

"Hanggang gate," he finalized.

Nagpaalam muli si Archie pagkatapos ay hinatid na sya ng dalaga sa gate.

Tahimik lamang silang naglalalad papunta sa may gate nang basagin iyon ni Amethyst.

"Hindi kita maintindihan, Archie," she said then stopped walking. Napatigil din sa paglalakad si Archie at nilingon ang dalaga. "Ang gulo eh. Katulad kanina. You just confessed to me. Tapos biglang naging cold ka na lang. One minute, you're being so sweet then the next, you'll be cold. Tapos biglang ganito? Hanggang kailan mo ba balak na guluhin ang utak ko?"

Napabuntong hininga si Archie.

"Sorry."

Napatunghay si Amethyst. She saw the sincerity in his face.

"Ayoko lang gumawa ng effort nang wala pa akong permiso mula sa mga magulang mo. Gusto ko lang gawin to ng tama."

That made Amethyst's heart melt. Ito ang unang beses na may gumawa ng ganitong effort para sa kanya sa dami ng lalaking umamin sa kanya. She was not expecting that the most lazy man she met will be the one to make so much effort just to win her heart. And in the old yet sweet way.

"Wait here," Amethyst said then rushed inside the house. Archie was left outside dumbfounded.

Nakita ni Felix si Amethyst na patakbong umakyat papunta sa kanilang kwarto. Abala naman ang mag asawa sa pag-uusap kaya hindi nila napansin ang anak na pumasok muli sa loob ng kanilang bahay.

Felix just smirked when he saw Amethyst running back outside while holding a very familiar thing. Ha. So you're forgiving him, huh, lil sis?