18. Πιστόλια στην τύχη του.

2K 357 240
                                    

18. Πιστόλια στην τύχη του.

Jack's POV.

Πρόλαβα να τη πιάσω πριν συγκρουστεί στο πάτωμα. Λίγο ακόμα και η Jane θα είχε ένα χτύπημα στο κεφάλι ίδιο με το δικό μου.

"Πρέπει να τη πάρουμε από εδώ." είπε ο Alex.

"Θα τη πάω σπίτι μου." αποφάσισα.

Η πόρτα της κουζίνας άνοιξε, και ο Jason με τη Sarah και τη Stephanie μπήκαν μέσα. Μόλις είδε η Sarah, τη λιπόθυμη Jane, έτρεξε κοντά της τρομαγμένη.

"Τι έγινε;" ρώτησε με τρεμάμενη φωνή. 

"Λιποθύμησε." ήταν το μόνο που είπα και τη σήκωσα στην αγκαλιά μου.

"Και εσείς οι δύο γιατί είστε σκατά;" ρώτησε ο Jason.

"Δεν είναι ώρα τώρα." πετάχτηκε ο Alex. "Καλύτερα να τη πάμε σπίτι της, θα ξέρουν εκεί τι να κάνουν."

Τον κοίταξα καλύτερα. Μου φαινόταν αδιανόητο να είχε βάλει ο Alex κάποιον να με σπάσει στο ξύλο. Ήταν οικογένεια, αδερφός μου. Ο Alex δεν νομίζω να ευθύνεται τελικά γι'αυτό. Δεν έχει κάποιον λόγο.

Αλλά δεν εξηγείται αλλιώς το μήνυμα!

Προσπαθήσαμε με τα παιδιά να περάσουμε μέσα από τον κόσμο. Η Jane συνερχόταν σιγά σιγά στην αγκαλιά μου, μα δεν έκανε καμιά κίνηση. Βγήκαμε από το σπίτι, και ο Jason με τη Stephanie, έμειναν εκεί.

Ο Alex με βοήθησε να βάλω την Jane στο αμάξι μου. Σε λιγότερο από τέταρτο, ήμασταν έξω από το σπίτι της Jane. Σε όλη τη διαδρομή, μονολογούσε πως ζαλιζόταν. Αχ ψυχή μου, εγώ φταίω για όλα.Τα έκανα όλα σκατά, μέσα σε λίγα δεύτερα.

Η Sarah άνοιξε τη πόρτα με ένα κλειδί που ήταν κρυμμένο κάτω από τη γλάστρα. Τι πρωτότυπο. Το σπίτι ήταν σκοτεινό, υποθέτω πως όλοι είχαν πάει για ύπνο. Με προσοχή, ανεβήκαμε όλοι τις σκάλες, προς το δωμάτιο της Jane. Όλοι εκτός από την Sarah, που εκείνη πήγε στη κουζίνα.

Έβαλα τη Jane να ξαπλώσει στο κρεβάτι της, μα προσπάθησε να σηκωθεί. "Μια χαρά είμαι Jack."

"Όχι θα ξαπλώσεις." σηκώθηκα από το κρεβάτι της. "Ερχόμαστε σε λίγο."

Βγήκα από το δωμάτιο της Jane, και ο Alex ακολούθησε, χαμηλώνοντας πίσω του τη πόρτα. Τον κοίταξα για λίγο και προσπάθησα να μιλήσω ήρεμα.

"Τώρα πες μου. Δεν ήσουν εσύ αυτός που έβαλε τον άλλον να με χτυπήσει;" ρώτησα σιγανά.

"Όχι Jack. Είσαι αδερφός μου, ποτέ δεν θα στο έκανα αυτό." είπε χαμηλόφωνα. "Πες μου τι έγινε. Έχω μπερδευτεί πολύ."

Guns And Roses | Book 1 | ✓Where stories live. Discover now