37. Πιστόλια στο τέλος.

1.5K 280 111
                                    

37. Πιστόλια στο τέλος.

Jack's POV

Η αγάπη είναι μια ανίκητη δύναμη. Μια δύναμη, τόσο μεγάλη, που δεν υπάρχει κάποια λέξη να τη περιγράψει. Μπορεί να σώσει, μπορεί να καταστρέψει. Μπορεί να προστατέψει, μπορεί και να αφήσει κάποιον να τον διαλύσουν. Μπορεί να μείνει για πάντα. Μπορεί και όπως όλα, να τελειώσει κάποια στιγμή.

Αυτή τη στιγμή την ένιωσα όταν άκουσα τον πυροβολισμό.

Ήταν σαν να σταμάτησε ο χρόνος. Σαν όλα να τελείωσαν και τίποτα να μην έμεινε. Ήταν σαν να χάθηκαν, όλοι και όλα.

Τότε, σαν στις ταινίες, ο χρόνος ξεκίνησε και πάλι. Αργά και σταδιακά. Με γρήγορα βήματα, που όμως φάνηκαν αργά, έτρεξα προς το σπίτι της Jane. Η πόρτα ήταν λίγο ανοιχτή. Μα πριν προλάβω να την ανοίξω, κάποιος με τράβηξε από τους ώμους δυνατά.

Τότε ήταν που ο χρόνος άρχισε να κιλά κανονικά.

Γύρισα, και μια γροθιά έπεσε αμέσως στο πρόσωπό μου, κάνοντάς με να παραπατήσω. Πριν το καταλάβω, μια κλοτσιά με έσπρωξε προς τα πίσω, όμως δεν έπεσα ακόμη. Σήκωσα το κεφάλι μου. Υπήρχε αίμα στο χέρι μου. Τα μάτια μου έπεσαν αμέσως στα δικά του. Ήταν εκείνα τα μαύρα που με είχαν δείρει λίγες εβδομάδες πριν.

Μόνο που αυτή τη φορά, δεν κρυβόταν κάτω από μια μάσκα. Ήξερα ποιος ήταν.

"Θα σε σκοτώσω μαλάκα." ήταν το πρώτο πράγμα που του είπα.

"Γρυλίζεις κιόλας, σκυλάκι;" ρώτησε με ένα ειρωνικό ύφος.

Αμέσως πήγε να με χτυπήσει πάλι, μα με κάποιο μαγικό τρόπο του ξέφυγα. Έτρεξα κατά πάνω του, και πιάνοντάς τον από τη μέση, πέσαμε και οι δυο κάτω. Παίζει στη πτώση να χτύπησε το κεφάλι του, γιατί τα μάτια του έκλεισαν γρήγορα από τον πόνο.

Χωρίς να χάσω χρόνο, άρχισα να τον χτυπάω στο πρόσωπο. Ο πόνος που δημιούργησε ο ίδιος δεν συγκρίνεται με αυτόν που θα του δημιουργήσω εγώ.

"Είναι η κοπέλα μου γαμώ!" φώναξα. "Η κοπέλα μου!"

"Μου χρωστάει. Μου ανήκει." απάντησε προσπαθώντας να δείξει θάρρος.

"Δεν σου χρωστάει τίποτα Nathan." Απάντησα σκληρά και τον βάρεσα άλλη μία φορά στο πρόσωπο. Ύστερα σηκώθηκα από πάνω του και σκουπίζοντας το αίμα που έτρεχε από το στόμα μου, συνέχισα. "Για να σταματήσει τον πόνο που δημιούργησε ο Adrian σε τόσες κοπέλες, χρησιμοποίησε εσένα. Πόσο χαμηλά έπεσε."

Guns And Roses | Book 1 | ✓Où les histoires vivent. Découvrez maintenant