Guns And Roses | Book 1 | ✓

32. Πιστόλια στα μυστικά της.

32. Πιστόλια στα μυστικά της.

Jack's POV

Μπορούσα να καταλάβω πως έβλεπε εφιάλτη πριν καν την ακούσω να κλαίει. Έσβησα γρήγορα το τσιγάρο και πήγα κατευθείαν στο κρεβάτι της. Τα χέρια της τραβούσαν τη κουβέρτα που την κάλυπτε, το κεφάλι της γύριζε έντονα δεξιά και αριστερά, ενώ από τα μάτια της έτρεχαν δάκρυα ανεξέλεγκτα.

"Πονάει!" σχεδόν φώναξε.

Άρχισα να τη ταρακουνάω λέγοντας το όνομά της, σε μια προσπάθεια να τη ξυπνήσω. Από τότε που γυρίσαμε από τους ημιτελικούς πριν λιγες μέρες -στους οποίους μετά από μια παραλίγο ήττα, τελικά προκριθήκαμε στον τελικό-, οι εφιάλτες της Jane έχουν αρχίσει να γίνονται όλο και πιο πολλοί. Σχεδόν κάθε βράδυ μένω ξύπνιος για να είμαι εκεί να τη καθησυχάσω.

"Δεν φταίω εγώ. Συγνώμη Adrian." ψιθύρισε κλαίγοντας.

Τα νύχια της τρύπησαν τα δικά μου δημιουργώντας πληγές. Ενέπνεε με δυσκολία. Είχε κρίση πανικού. Φοβισμένος μη γίνει τίποτα χειρότερο στον ύπνο της, τη χαστούκισα. Εκείνη άνοιξε διάπλατα τα μάτια της και με κοίταξε στο σκοτάδι.

"Έλα εδώ μωρό μου." είπα σιγανά.

Χωρίς να πει τίποτα, μπήκε στην αγκαλιά μου. Ξάπλωσα καλύτερα και σκεπαστήκαμε με τη κουβέρτα. Φίλησα απαλά το κεφάλι της και άρχισα να χαϊδεύω τα μαλλιά της. Την άκουσα που ρουφούσε τη μύτη της,ήταν έτοιμη να κλάψει πάλι. 

"Jane..."

"Γίνεται ασυναίσθητα Jack." είπε κατευθείαν διακόπτοντάς με. "Δεν είναι ότι το θέλω. Απλά...γίνεται."

"Αχ Jane..." ψιθύρισε. "Γιατί γίνεται όλο αυτό;"

Δεν απάντησε. Σκούπισε τη μύτη της με το χέρι της και απλά έκλεισε τα μάτια της. Η συμπεριφορά της τον τελευταίο καιρό με έχει προβληματίσει πολύ. Είναι σαν να την ενοχλεί κάτι και να μην μου το λέει. Σαν να μου κρύβει κάτι και απλά....να φοβάται να ανοιχτεί. Δεν ξέρω τι πραγματικά φταίει γι'αυτό, αλλά οι υποψίες μου, είναι οι ίδιες με αυτές του Alex και της Sarah.

Ο Adrian ακόμη και από τη κόλαση, την ενοχλεί.

Σε δύο μέρες, τη Παρασκευή, την ημέρα του τελικού, είναι η επέτειος δύο χρόνων από τον θάνατο του Adrian. Με τα τελευταία γεγονότα, με τη Katherene νεκρή και την ξαφνική εμφάνιση του Nathan, η ζωή της όλη έχει αλλάξει. Είναι πιο ευαίσθητη, αλλά και πιο οξύθυμη. Ο μπαμπάς της είχε δίκιο. Αλλάζει, και όχι προς το καλό.