****
The BITCH's POV
I'm so fucking bored! Kahit anong libang ang gawin ko dito sa loob ng kwarto ko, BAGOT NA BAGOT pa rin ako.
Makalabas na nga lang.
Yung dati kong sports club t-shirt ang isinuot ko. Isang beses ko pa lang 'ata nasusuot yun, nung... well, I don't remember. Kulay blue ito na may print na SPORTS CLUB sa gitna. Ta's sa likod ay may logo ng Regona. I just wear maong shorts, natatakpan nito ang dapat takpan. Hindi SOBRANG igsi katulad ng iba na nagkulang sa tela. Dapat nag-panty na lang sila. Tss.
Nag-powder at strawberry-flavored lip balm lang ako. Okay na. Sobrang ganda ko na, that's what you call natural beauty.
Kinuha ko ang cellphone ko and some other important stuffs, like my wallet, etc.
Diyan-diyan lang naman ako. Oh well, pwede naman akong gumala kahit anong oras, kahit saan. Wala namang pipigil sakin. No one cares.
Paglabas ay isinara ko ang pinto ng dorm room ko. And started to walk... somewhere. Kahit saan basta mawala ang inip ko.
Time check, 3:30 pm.
Napagpasyahan kong pumunta ng music room. Ewan, trip ko, e. Paki niyo ba.
Pagdating ko dun, I'm lucky dahil walang tao. Solo ko ang music room ngayon. Well, I love music.
Playing instruments is my hobby. I can play almost all kinds of instrument. Pero ang pinaka-favorite ko ay violin. Hindi dahil dun ako pinaka-bihasa, pero dahil dun ako pinaka-nahirapan. Ang tagal bago ko natutunan ang mag-play ng violin, pinuhunan ko ang dugo at pawis ko bago ako matuto. Literal na dugo dahil lagi akong nasusugatan sa daliri.
Pero ngayon, trip ko mag-piano. At wala kayong pakialam, walang basagan.
Umupo ako sa tapat ng piano at nagsimulang tumipa ng mga keys. (A/N: Kayo na lang mag-play ng song, kung gusto niyo lang. Love the Way You Lie Part II by Rihanna ft. Eminem.)
"On the first page of our story,
The future seemed so bright,
Then this thing turned out so evil,
I don't know why I'm still surprised~"
Pumikit ako at dinama ang kanta. I really love this song, and I also hate it, at the same time.
"Even angels have their wicked schemes,
And you take that to new extremes,
But you'll always be my hero,
Even though you've lost your mind~"
Parang ang sama at ang lungkot kasi nung message...
"Just gonna stand there and watch me burn,
But that's all right because I like the way it hurts,
Just gonna stand there and hear me cry,
But that's all right because I love the way you lie,
I love the way you lie,
Oh, I love the way you lie~"
Nagpatuloy ako sa pagkanta at pagtipa ng keys.
"Now there's gravel in our voices,
Glass is shattered from the fight,
In this tug of war, you'll always win,
Even when I'm right~
'Cause you feed me fables from your hand,
With violent words and empty threats,
And it's sick that all these battles,
Are what keeps me satisfied~"
BINABASA MO ANG
The Bitch, The Brat, and Me
Teen FictionNobody lang naman si Relaira sa Regona High noon. Bagama't madalas ma-bully, normal lang naman ang buhay ng nerd sa loob ng eskwelahan. Pangarap niyang makapagtapos sila ng kapatid niyang si Joana nang walang problema. Kaya nga hangga't maaari ay lu...
