ŞIMARIK

~2~

   Otobüs durağına giderken sanki güneş lanet ışıklarını sadece bana vuruyordu. Gözlerim yarı açık şekilde otobüs durağına doğru yol aldım. Durakta yazısını okuyamadığım bir otobüs vardı. Hızlı adımlarla ne olduğuna bakmaya giderken otobüs haraketlenmişti bile. Ahhh! Evet bu benim gideceğim yerin otobüsüydü. Hemen en hızlı adımlarımla koşmaya başladım. Adamın beni görmesiyle acımış olmalıydı ki yolun kenarına otobüsü çekti ve kapısını açtı. Cebimden takkartı beceriksizce çıkarmaya çalıştım. Kartı okutup kendime bi yer seçtim ve oturdum. Kulaklığımı yanıma almayı unutmuştum ve pencereden dışarı bakmaya başladım.
   Otobüs son durakta durunca beni uyardı. Onun sesiyle ayıldım. Her pencere dışarısını izlerken hep dalardım. Ayıldıktan sonra nerede olduğuma baktım. Okulumun önünü biraz geçmiştik. Otobüsten inip okula doğru yürümeye başladım. Yanımda bir araba durunca, durdum ve arabanın içindekinin kim olduğunu kavramaya çalıştım. Arabanın şoför kısmında ki cam açılınca en sevdiğim öğretmenimi gördüm. O şu okulda en sevdiğim öğretmenimdi. Diğerleri beni hatalarımdan  beni umursamıyorlardı. Ama o her hata yaptığım zaman göz yumuyordu.
"Hadi bakalım ufaklık, böyle uyuşuk uyuşuk yürümeye devam edersen son ders gelirsin okula." dediğinde itiraz etmeden bindim. Araba da birsüre konuştuktan sonra bana beni kötü hissetirecek bir şey söyledi. O an okuldan nefret etmiş hale gelmiştim.
"Bugün aslında benim okula gelmemem lazım ben başka bir okula atandım sadece bugün seni ve diğer öğrencilerimi son kez görmek için geldim. Bana değer verdiğini biliyorum,  üzgünüm sana daha önce haber vermeliydim." dediğinde sadece durdum ve başka birşey söylemedim. Okula da yaklaşmıştık zaten. Konuşmadan dışarıyı izlemeye başladım.
   Okula geldiğimizde öğretmenimin sesiyle ayıldım. "Hadi Elis geldik." dediğinde arabadan indim. "Ahmet Hocam!" dediğimde dönüp bana efendim der bakışıyla baktı. "Size son bir kez sarılabilir miyim? Sizden sonra bu okulda daha hatalarıma kim göz yumar?" dediğimde gözümden gelen bir damla yaşın akmasına izin verdim. Birşey demeden kollarını açıp bana sarıldı, bende ona... Koşar adımlarla okula doğru gittim. Arkadaşlarımın bana seslenmelerini umursamayıp yeni sınıfıma arayarak koşmaya başladım...