Είσαι το χάος στην ισορροπία μου

Παρτ 6

Δεν μένω άλλο εκεί για να τους ακούω να σαλιαρίζουν. Πηγαίνω αηδιασμένη στο τραπέζι, και κάθομαι βιαστικά

Μαμά- γλυκιά μου θα ήθελες κάτι να πιεις;

Δανάη- ναι. Μπορώ να έχω...

Άρχισα να λέω στον σερβιτόρο αλλά η μαμά μου με διέκοψε.

Μαμά- μια μπουκάλα νερό;

Ξεφυσάω απογοητευμένη και βυθίζομαι στην καρέκλα μου

Μαμά- γλυκιά μου, θα πονέσεις την πλάτη σου, κάθισε σωστά.

Ισιώνω την πλάτη μου, χωρίς να της φέρω αντίρρηση. Μετά από λίγα λεπτά, η βαρεμάρα μου πήγε στα ύψη...

Δανάη- πότε θα φύγουμε;

Μαμα- μην βιάζεσαι γλυκιά μου, είναι από τις λίγες φορές που ο πατέρας σου δεν έχει δουλειά, ας το εκμεταλλευτούμε για να χαλαρώσουμε.

Ναι για κοιτάξτε πως χαλαρώνω... Σε ένα βαρετό σικ εστιατόριο με παρέα τους ξενέρωτους γονείς μου.

[...]

Η ώρα είναι 10:30 και δεν με πέρνει με τίποτα ο ύπνος. Εδώ και μια ώρα έπρεπε να κοιμάμαι, αλλά για έναν περίεργο λόγο το μυαλό μου δεν σταματάει να κατεβάζει παράλογες ιδέες...

Αλλά δεν είναι και τόσο παράλογο να θέλεις να γίνεις πιο κουλ και "κανονική", έτσι; Εννοώ... Δεν είναι και τόσο κακό να θέλω να γίνω πιο έφηβη, σωστά;

Αρπάζω το κινητό, που κανονικά δεν το χρησιμοποιώ ποτέ αυτή η ώρα... Και στέλνω μύνημα στον Χάρυ. Είναι ο μόνος που μπορεί να με βοηθήσει... Αφού δεν έχω κανένα φίλο. Και μάλλον δεν κοιμάται τώρα... Αυτό δεν συνηθίζουν να κάνουν οι έφηβοι; Να μένουν ξύπνιοι μέχρι τα μεσάνυχτα;

Η απάντηση του έρχεται στο επόμενο λεπτό. Μα καλά, όλοι με το κινητό στο χέρι είναι;

Από: Χάρυ
Πως κ το έπαθες ξαφνικά; :Ρ Γτ βρε, μια χαρά φυσιολογική έφηβη είσαι, απλώς δν βγαίνεις κθλου έξω, κνς ότι θέλει η μητέρα σ, δν πας σχολείο... Τι το μη φυσιολογικό έχει; xD

Εγώ: διακρίνω μια ειρωνία στο μήνυμα σου;

Χάρυ: οχι μωρέ, η ιδέα σ είναι xD