Είσαι το χάος στην ισορροπία μου

Παρτ 34

Χάρυ- καλά... Αφού θα βγεις καλύτερα να πηγαίνω εγω. Εκτός κι αν... ψελλίζει χαμογελώντας

Άρια- όχι. ανταποδίδω το χαμόγελο και παίρνω την τσάντα μου

Χάρυ- καλα καλα.

Ακουμπάω το πόμολο της πόρτας για να την ανοίξω όμως όλα ξαφνικά αρχίζουν να μαυρίζουν, μέχρι που δεν βλέπω τίποτα.

Harry's POV

Λίγο πριν ακουμπήσει το πάτωμα, προλαβαίνω και την κρατάω από την μέση.

Χάρυ- Άρια;! φωνάζω στο χλωμό πρόσωπό της

Πριν λίγα δευτερόλεπτα στεκόταν μπροστά μου και μιλούσαμε. Και ξαφνικά τώρα έγινε αυτό.

Χάρυ- Άρια σε παρακαλώ, ξύπνα!

Χτυπάω ελαφρά το πρόσωπό της και την ακουμπάω στο κρεβάτι της. Φωνάζω τον αδερφό της ,και κάνω οποιαδήποτε προσπάθεια για να την συνεφέρω.

Πέτρος- τι έγινε; ψελλίζει μπαίνοντας μέσα

Μόλις βλέπει την αδερφή του αναίσθητη, παγώνει

Χάρυ- δεν ξέρω τι έπαθε! Εκεί που ήταν καλά, ξαφνικά λιποθύμισε. ψελλίζω ανήσυχα

Πέτρος- μα γιατί;

Χάρυ- κάλεσε ένα ασθενοφόρο.

Μένει για λίγα δευτερόλεπτα να μας κοιτάει και μετά του κάνω νόημα να φύγει.

Δεν μπορώ να καταλάβω τι έπαθε. Αυτό δεν είναι φυσιολογικό.

Σφίγγω το αδύνατο χέρι της και παρατηρώ τα κλειστά μάτια της. Έγινε τόσο άσπρη, που μικρές φλεβίτσες διακρίνονται στα βλέφαρά της.

Ο Πέτρος μπαίνει απότομα στο δωμάτιο

Πέτρος- το ασθενοφόρο έρχεται. ψελλίζει κοιτώντας την Άρια

Μου δίνει ένα ποτήρι νερό και ρίχνω λίγες σταγόνες στο πρόσωπό της. Καμία αντίδραση.

Το νοσοκομειο δεν είναι και κοντά απο εδώ πέρα. Και ήρθα με τα πόδια απτο σπίτι μου, γαμώ.

Χάρυ- ποτε θα ερθουν; ρωτάω αγχωμένος

Πέτρος- λογικα σε λίγα λεπτά θα είναι εδώ. Ηρέμησε