Είσαι το χάος στην ισορροπία μου

Παρτ 49

Η Άρια το σκέφτεται για λίγο, και τελικά σηκώνεται. Σηκώνομαι κι εγώ μετά από αυτήν, όμως ο Λουκ μπλοκάρει τον δρόμο μου.

Τα νεύρα μου... Τα ευαίσθητα, εκνευρισμένα νεύρα μου.

Λουκ- εσύ που πας; ρωτάει λες και είναι αυτονόητο το ότι δεν θα το κουνήσω από εδώ

Με σπρώχνει για να καθίσω πάλι στην θέση μου και στέκεται μπροστά μου αναγκάζοντάς με να σηκώσω το κεφάλι μου για να τον δολοφονήσω με το βλέμμα μου.

Λουκ- έχουμε να κάνουμε μια κουβεντούλα, δεν νομίζεις;

Το λιγότερο που θέλω τώρα είναι να κάνω μια "κουβεντούλα" με τον Λουκ.

Με φρίκαρε τόσο πολύ όταν με στρίμωξε πριν στον τοίχο. Και νιώθω άβολα

Δανάη- τι έχουμε να πούμε εμείς οι δύο δηλαδή; ρωτάω όσο πιο χαλαρά μπορώ

Περνάει τα δάχτυλά του ανάμεσα στα μαλλιά του και αναστενάζει

Λουκ- έχεις συνειδητοποιήσει ότι φεύγεις από την πόλη, έτσι; Δεν χρειάζεται να το ξανα επαναλάβω

Δανάη- ναι το έχω συνειδητοποιήσει Λουκ...

Λουκ- και; Δεν θα αξιοποιήσεις τις ελάχιστες στιγμές που μας απομένουν; λέει με μια ξεκαρδιστική φωνή

Σηκώνω τα φρύδια μου περιφρονητικά και αυτός πεταρίζει τις βλεφαρίδες του

Δανάη- είσαι γελοίος...

Λουκ- εγώ σοβαρολογώ. Δεν θα σου λείψω έστω και λίγο;

Πραγματικά, σήμερα ο Λουκ με έχει μπερδέψει τόσο πολυ. Από την μια είναι γλυκός και μπλα μπλα, και απο την άλλη είναι χυδαίος και σαρκαστικός.

Δανάη- κόψε τις βλακείες...

Σηκώνομαι από τον καναπέ και ο Λουκ δεν κουνιέται καθόλου για να με αφήσει να περάσω.

Λουκ- κοίτα... Συγνώμη για πριν, ίσως σε φρίκαρα λιγάκι

Λιγάκι; Μου ξεκούμπωσε το σουτιέν. Τι λιγάκι;!

Και επίσης. Ας το ξαναεπαναλάβει κάποιος.

Είπε "συγνώμη"

Πάει τελείωσε, τον χάνουμε

Λουκ- δεν πιστεύω να μου κρατάς μούτρα..;