Είσαι το χάος στην ισορροπία μου

Παρτ 53

Δανάη POV

Το δυνατό χτύπημα στην πόρτα μου με κάνει να ξυπνήσω με χίλια ζόρια.

Τι θέλουν πρωινιάτικα τελος πάντων; Μια φορά είπα να κοιμηθώ λίγο περισσότερο, αμέσως να με ξυπνήσουν.

Κοιτάω νυσταγμένη την πόρτα όμως συνειδητοποιώ πως ο χτύπος δεν ακούγεται από εκεί. Γυρνάω το κεφάλι μου από την άλλη και μια φιγούρα χτυπάει επίμονα το γυαλί στο παράθυρό μου.

Όταν καταλαβαίνω πως είναι ο Λουκ, ανοίγω ελαφρά το στόμα μου. Τι κάνει;

Λουκ- πόσο να σε περιμένω να σηκωθείς; Μια ώρα κάνεις. ψελλίζει και πηδάει μέσα στο δωμάτιο

Μένω για λίγα δευτερόλεπτα και κοιτάω το κενό, προσπαθώντας να λειτουργήσω το μυαλό μου που δεν έχει ακόμα ξυπνήσει.

Δανάη- τι κάνεις εδώ πέρα Λουκ; Πως εφτασες εδώ πάνω; Σε είδαν; Πως μπη...

Καλύπτει το στόμα μου με την παλάμη του και γουρλώνω τα μάτια μου.

Λουκ- Πάντα κάνεις τόσες ερωτήσεις;

Ξεφυσάει μισοχαμογελώντας και εγώ ζαρώνω την μύτη μου. Ελπίζω να μην θύμωσε που έφυγα χτες από το σπίτι του... Ή που είχα κλειστό το κινητό μου όλη μέρα.

Δανάη- απλά δεν θέλω να έχω και να έχεις μπλεξίματα. Ξέρεις τους γονείς μου...

Στριφογυρίζει τα μάτια του και ξαπλώνει στο κρεβάτι μου

Λουκ- ναι ξέρω, δεν θέλουν η κόρη τους να συναναστρέφεται με κάποιους σαν εμένα. ψελλίζει κοιτώντας αλλού

Ενώνω τα φρύδια μου απορημένη και κάθομαι δίπλα του

Δανάη- πως σου 'ρθε αυτό τώρα;

Όχι πως δεν ισχύει κατά κάποιο τρόπο, αλλά δεν είναι τόσο υπερβολικά τα πράγματα. Νομίζω...

Κοιτάει επίμονα την φωτογραφία δίπλα στο κομοδίνο μου και εγώ αισθάνομαι άβολα. Δεν μ'αρέσει καθόλου εκείνη η φωτογραφία.

Λουκ- οι γονείς σου Δανάη, έχουν κάνει περισσότερα από όσα νομίζεις.

Κάνει παύση στα λόγια του, και πιέζει τα χείλη του σκεπτόμενος κάτι. Εγώ συνοφριώνομαι και περπατάω ακριβώς μπροστά του κοιτώντας τον

Δάνάη- τι εννοείς; Σε παρακαλώ γίνε πιο ξεκάθαρος.

Σμίγω τα φρύδια μου ενώ οι γρίφοι στα λόγια του με βάζουν σε μεγάλη περιέργεια. Φαίνεται να σκέφτεται και να ξανα σκέφτεται, με το βλέμμα του να ταξιδεύει σε όλο το δωμάτιο.