Είσαι το χάος στην ισορροπία μου

Παρτ 40

Μένω ακίνητη μη ξέροντας τι συμβαίνει, και ο Χάρυ παραπατάει και πέφτει πάνω μου.

Δεν μπορώ να τον συγκρατήσω, και πέφτουμε και οι δύο κάτω.

Μυρίζει αλκοολ.

Δεν μπορώ να δώ σε τι ακριβώς κατάσταση βρίσκεται, γιατί έχει σκοτεινιάσει.

Είναι αργά το βράδυ.

Τι σκατά κάνει εδώ;

Χάρυ- Άρια...

Παραμιλάει αγγίζοντας το πρόσωπό μου.

Λες και προσπαθεί να καταλάβει αν είμαι φάντασμα ή όχι.

Άρια- πως είσαι έτσι ρε Χάρυ; ψελλίζω κατεβάζοντας τα χέρια του απο το πρόσωπό μου

Χάρυ- είμαι πολύ καλά

Ακόμα και οι λέξεις που βγαίνουν από το στόμα του ακούγονται μεθυσμένες

Προσπαθώ να σηκωθώ πάνω, όμως τα χέρια του με τραβάνε προς το μέρος του.

Άρια- ξεκόλλα ρε παιδί μου! φωνάζω για να με ακούσει

Γελάει χωρίς κανέναν απολύτως λόγο και εγώ κουνάω το κεφάλι μου

Τι να τον κάνω τώρα αυτόν;

Να τον αφήσω να πεθάνει μπροστά από το σπίτι μου;

Άρια- Σήκω πάνω. λέω αυστηρά

Στερεώνει τα χέρια του στο πάτωμα για να μπορέσει να σηκωθεί. Αφού τα καταφέρνει, τον σταθεροποιώ πιάνοντας τον απ'τον ώμο

Άρια- τώρα, πάμε σπίτι μου. τον διατάζω

Χάρυ- όχι

Άρια- τελείωνε, δεν θα ασχοληθώ και πολύ μαζί σου. Πάμε

Χάρυ- οχιι... Εκεί μέσα ζει ένα τέρας που κάθε μέρα με έδιωχνε από εδώ. ψελλίζει μπερδεύοντας αρκετές φορές την γλώσσα του

*facepalm*

Δηλαδή ερχόταν και τις άλλες μέρες σπίτι μου.

Πάω στοιχημα ότι αναφέρεται στην μάνα μου.

Τον σέρνω προς την πόρτα, και την σπρώχνω για να ανοίξει.