Είσαι το χάος στην ισορροπία μου

Παρτ 9

Δαναη POV

Η Άρια έφυγε ξαφνικά και με άφησε μόνη μου στο πάρκο. Δεν μπορώ να καταλάβω τι έπαθε ξαφνικά. Από την μια στιγμή στην άλλη αλλάζει ύφος. Είναι πολύ μυστήρια...

Σηκώνομαι από το παγκάκι απογοητευμένη. Δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναμείνω μόνη σε αυτό το πάρκο. Και επίσης πρέπει να οργανωθώ για το σχολείο. Θα πω της Έλεν, να με πάει για ψώνια για να πάρω τα απαραίτητα.

Μόλις μπαίνω σπίτι, οι γονείς μου εμφανίζονται μπροστά μου με δεμένα χέρια. Τους ρίχνω μια ματιά και τους προσπερνάω για να βρω την Έλεν.

Μαμά- που νομίζεις πως πας μικρή μου;

Γυρίζω απορημένη και αυτοί έχουν ακόμα σταυρωμένα τα χέρια τους.

Δανάη- με θέλετε κάτι;

Μπαμπας- κάθισε...

Βολεύονται στον καναπέ και τους κοιτάω σαστισμένη. Προλαβαίνω να τρέξω;

Μαμά- κάθισε γλυκιά μου, να σου μιλήσουμε θέλουμε μόνο.

Αφήνω έναν ανασταναγμό ανακούφισης και τους υπακούω.

Μπαμπας- ζήτησες ότι θες να πας σε κανονικό σχολείο... Συγκεκριμένα, σε δημόσιο...

Το ξεστομίζει λες και είναι κάτι τραγικό.

Μπαμπάς- εμείς αποδεχθήκαμε την επιθυμία σου, και θα ξεκινήσεις μαθήματα μεθαύριο, όπως ξέρεις.

Κοιτάζονται με την μαμά.

Μαμά- πρώτη φορά μας ζητάς κάτι τόσο παράλογο, και ελπίζω να είναι η τελευταία. Θα το θεωρήσω μόνο ως μια τρέλα της ηλικίας σου, και για αυτό θα σε αφήσουμε να πας.

Νιώθω μεγάλη ανακούφιση. Για μια στιγμή νόμιζα πως άλλαξαν ιδέα...

Μπαμπάς- αλλά...

Γουρλώνω τα μάτια μου. Αλλά...τι;

Μπαμπάς- δεν πρόκειται να σε αφήσουμε μόνη μέσα σε εκείνο το... Σχολείο. Θα πρέπει να έχεις μια προστασία.

Ανοίγω το στόμα μου για να παραπονεθώ, όμως με διακόπτει.

Μαμά- από την στιγμή που αποφάσισες να πας σε τέτοιο σχολείο, πρέπει να σεβαστείς κάθε όρο και κανόνα που θα σου βάλουμε. Αν δεν δεχτείς, πολύ απλά, δεν θα πας.

Δανάη- μα μαμά...

Μπαμπάς- Δανάη, θέλω να μας ακούσεις. Κάτι ξέρουμε περισσότερο από εσένα... Είσαι μόνο ένα μικρό παιδί...