Είσαι το χάος στην ισορροπία μου

Παρτ 30

Με σπρώχνει πάνω στον τοίχο παγιδεύοντας με εκει. Δύσκολα βρίσκω την ανάσα μου και κλείνω τα μάτια μου καθώς τα χείλη του πιέζουν τα δικά μου...

Το σωμα του έχει κολλήσει στο δικό μου με αποτέλεσμα να μην μπορώ να κουνηθώ. Όχι πως θα μπορούσα έτσι κι αλλιώς...

Προσπαθώ να τον σπρώξω πίσω αλλά τα χτυπήματα που του δίνω στον θώρακα δεν έχουν καθόλου αποτέλεσμα. Πιέζει τόσο δυνατά τα χείλη μου που το κεφάλι μου έχει ακουμπήσει πίσω στον τοίχο και τα στόμα μου έχει μουδιάσει.

Πάω να γυρίσω το κεφάλι μου λίγες μοίρες δεξιά για να αποφύγω την επαφή με τα χείλη του, αλλά τα δάκτυλά του κρατάνε το πηγούνι μου σταθερό. Δεν έχω ξαναφιλήσει ποτέ αγόρι, και όλες μου οι κινήσεις είναι ατσούμπαλες. Όχι μόνο γιατί δεν ξέρω πως να φιλάω, αλλά και γιατί τρέμω!

//Όχι όχι πρέπει να το σταματήσω!\\

Δαγκώνω δυνατά το κάτω χείλος του και μουγκρίζει από τον πόνο. Βρίσκω ευκαιρία για να ξεφύγω από τα χέρια του, και τρεχω γύρω από το κρεβάτι.

Δανάη- βλάκα!! Βγες έξω τώρα! φωνάζω σκουπίζοντας τα χείλη μου

Λουκ- μα...

Κάνει βήματα προς το μέρος μου, αλλά του φωνάζω να σταματήσει.

Δανάη- ΕΞΩ

Σταματάει λίγα μέτρα μακριά μου και σφίγγει τις γροθιές του. Το βλέμμα του αυτόματα γίνεται σκληρό και θυμωμένο. Είναι λες και θέλει να με χτυπήσει! Ή να με φιλήσει...

Περπατάει προς το παράθυρο καθώς τα δάκρυα μου αρχίζουν να γεμίζουν τα μάτια μου. Κατεβαίνει γρήγορα την σκάλα και κλείνω αμέσως το παράθυρο. Πέφτω με φόρα στο κρεβάτι μου και τα δάκρυα επιτέλους τρέχουν από τα μάτια μου.

Δεν το πιστεύω τι έγινε μόλις τωρα. Πριν λίγα λεπτά... Πριν λίγα δευτερόλεπτα... Είχα το πρώτο μου φιλί.

Το φιλί που περίμενα τόσο καιρό για να το χαρίσω στο αγόρι που θα είμαι τρελά ερωτευμένη μαζί του... Θα ήταν το πιο γλυκό και τρυφερό πράγμα που θα μου συναίβενε.

Και τώρα; Τώρα τίποτα από όλα αυτά που σχεδίασα δεν έγινε! Φίλησα τον Λουκ. Τον Λουκ!

Καταλαβαίνετε τι έκανα; Φίλησα για πρώτη φορά ένα αγόρι που δεν μου αρέσει καν!