Είσαι το χάος στην ισορροπία μου

Παρτ 20

Τον σπρώχνω για να κάτσει στο κρεβάτι, αλλά πρόλαβε να με κρατήσει από τον καρπό. Το αποτέλεσμα...

Ο Λουκ να πέσει με φόρα πίσω στο κρεβάτι και το χέρι του κατάφερε να με κρατήσει για να πέσω ολόκληρη από πάνω του.

Μέχρι να ξυπνήσει το κεφαλι μου και να επεξεργαστεί αυτό το πράγμα που έγινε μόλις τώρα, τα κεφάλια μας εχουν πλησιάσει σε απόσταση αναπνοής. Κυριολεκτικά το λέω! Νιώθω την αναπνοή του τόσο καυτή στα χείλη μου που νόμιζω ότι καιγόμαι.

Αυτός το μόνο που κάνει είναι να με κοιτάει μια στα μάτια και μια στα χείλη. Μα τι κάνει;;;

Εγώ παρατηρώ πρώτη φορά τα μελια μάτια του...

Και από κοντά φαίνονται ακόμη πιο μαγευτικά.

Τι; Όχι όχι... Από κοντά φαίνονται πιο σκοτεινά και αγρια και και... Αγκχ.

Όσο εγώ κάνω διαμάχη με την φωνούλα που με απασχολεί στο κεφάλι μου, ο Λουκ σηκώνει ελαφρά το κεφάλι του και τα μάτια μου καρφώνονται στα κόκκινα χείλη του που πλησιάζουν.

Καθώς η ανάσα μου γίνεται πιο κοφτή, τα χείλη του ίσα που ακουμπουν τα δικά μου. Μόνο ακουμπουν...

Μα τι στο καλό κάνω;; Όχι όχι το πρώτο μου φιλί με κάποιον σαν τον Λουκ! Με κάποιον που δεν νιώθω το παραμικρό! Σοβαρά δεν πρέπει...

Κι όμως δεν μπορώ να αντιδράσω. Έστω να απομακρύνω το κεφάλι μου... Όχι, δεν μπορω. Σαν να έχει κάποια ανεξήγητη επιρροή το άγγιγμα των χειλιών του, που με κάνει να θέλω να τα γευτώ όσο τίποτα άλλο.

Κάντω λοιπόν.

Πάνω που πάει να ανοίξει τα χείλη του για να με φιλήσει, η πόρτα ανοίγει με δύναμη και συγκρούετε με τον τοίχο.

Τινάζομαι ολόκληρη από την ταραχή μου και πέφτω κάτω. Το χέρι του Λουκ ακόμη κρατάει τον καρπό μου, λες και μαγνητιζ... Μα τι λέω;; Κάποιος μπήκε μέσα, κόψε τις παλαβομάρες!!

Κατερίνα- Δαναηη;;! ακούγεται η φωνούλα της Κατερίνας

Ξαφνικά τρέχει πάνω μου και με αγκαλιάζει. Εγώ μένω σαστισμένη κοιτώντας τον Λουκ, που και αυτός είχε την ίδια έκφραση

Κατερίνα- δεν ήξερα πως ήσουν εδω!! Τι κάνεις με τον Λουκ; Αφού αυτός είναι σπαστικός, με εμένα είσαι φίλη! λέει παραπονιάρικα