Είσαι το χάος στην ισορροπία μου

Παρτ 36

Δανάη- ποιος κλείδωσε;! φωνάζω

Λουκ- Εγώ

Γυρίζω τρομαγμένη και αντικρίζω τον Λουκ ακριβώς από πίσω μου. Μια ξαφνική ανατριχίλα κατακλίζει το σώμα μου, έχοντας ένα άσχημο προαίσθημα.

Δανάη- τι κάνεις εδώ; λέω και η φωνή μου σπάζει

Χτυπάει το χέρι του στην πόρτα, λίγο πιο πάνω από το κεφάλι μου και κλείνω αυθόρμητα τα μάτια μου.

Μετα από λίγα δευτερόλεπτα νεκρής σιωπής ανάμεσά μας, ανοίγω δειλά τα μάτια μου.

Πραγματικά νόμιζα ότι θα με χτυπούσε. Δεν καταλαβαίνω τι επαθε ξαφνικά...

Δαναη- πας καλα; προσπαθώ να ακουστώ όσο πιο θυμωμένη γίνεται αλλά δεν τα καταφέρνω

Οι κόρες των ματιών του Λουκ βρίσκονται τόσο κοντά μου, που τις διακρίνω να διαστέλλονται.

Λουκ- μηπως εχασες το γαμωκινητό σου;!

Τον κοιτάω σαν χαμένη κρατώντας την αναπνοή μου. Δεν παει καλα...

Δαναη- προς τι αυτη η επιθεση ξαφνικα;; ρωταω παρατηρώντας το αγριεμενο βλεμμα του

Λουκ- μη μου το παιζεις αθώα και μαλακίες. Εχεις δει ποσα μηνυματα σου εχω στειλει απο χτες;

Σμίγω τα φρύδια μου και ξεφυσάω εκνευρισμένη.

Δανάη- Δεν ήμουν καθόλου υποχρεωμένη να σου απαντήσω, γιατί μόνος σου με άφησες να φύγω απο εκεί πέρα. Δεν φτανει που με πήγες σε αυτό το αηδιαστικό μέρος, ζητάς και τα ρέστα τώρα;, φωνάζω στα μουτρα του

Μικρές φλεβίτσες ξεπετάγωνται από τον λαιμό του, πραγμα που δεν είναι καλο. Καθολου όμως...

Λουκ- μου κάνεις πλακα ετσι; Εγω σε αφησα να φυγεις; ΕΣΥ σηκωθηκες κι εγινες καπνος. Δεν προλαβα ουτε καν να αντιδρασω και ειχες εξαφανιστει!

Δαναη- και ΠΟΙΟ ειναι το προβλημά ΣΟΥ; λεω τονιζοντας ορισμενες λεξεις, οπως κανει κι αυτος

Το κενο αναμεσα μας ηταν σχεδον ανυπαρκτο και η βαρια ανασα του χτυπουσε στο προσωπο μου. Η ενταση μας ειναι εμφανης, και νιωθω οτι το κορμι μου θα εκραγει απο στιγμη σε στιγμη.