Είσαι το χάος στην ισορροπία μου

Παρτ 42

Δανάη POV

Δεν κοιμήθηκα σχεδόν τίποτα χτες το βράδυ. Σκεφτόμουν συνέχεια τρόπους για να μείνω στο σχολείο.

Παρόλα αυτά, ξέρω ότι δεν θα καταφέρω τίποτα.

Πάντα κάνουν αυτό που θέλουν χωρίς να με υπολογίζουν.

Όπως και να 'χει, θα τελειώσω το σχολείο σε 1 χρόνο. Μετά αρχίζω το πανεπιστήμιο.

Και τι πανεπιστήμιο. Το καλύτερο για φοιτητές ιατρικής.

Οι γονείς μου το επέλεξαν για μένα. Καλά, το ότι θα γράψω άριστα και θα περάσω το έχουν δεδομένο.

Έλεν- Δανάη, είσαι έτοιμη; ρωτάει έξω από την πόρτα μου

Δανάη- ναι...

Μπαίνει μέσα και σταυρώνει τα χέρια της μόλις με βλέπει.

Έλεν- γιατί μου λες ψέματα; Ξέρεις τις διαταγές της μαμάς σου...

Δανάη- δεν με νοιάζει. ψελλίζω αδιάφορη

Έλεν- Ελα ρε Δανάη... Τελευταία φορά που θα πας στο σχολείο. Καν'το για σένα, όχι για την Κλαούντια. Να αποχαιρετήσεις τους φίλους σου...

Αναστενάζω και αρπάζω τα ρούχα μου. Υποτιθεται θα πάω σήμερα για να μαζέψω τα πράγματά μου από το ντουλάπακι.

Αλλά δεν έχω καθόλου όρεξη.

...

Κατεβαίνω τελευταία φορά από το λεωφορείο και μπαίνω στην τάξη για μάθημα.

Βλέπω την Άρια στο δεύτερο διάλειμμα και με πλησιάζει.

Άρια- επ, καιρό να σε δούμε.

Δανάη- εσύ χάθηκες. Καλά που ήσουν τόσες μέρες;

Ας αφήσω το γεγονός ότι δεν μου απαντούσε μηνύματα και κλήσεις.

Άρια- εε... Ας πούμε ότι πήγα να επισκεφτώ καποιον παλιό μου φίλο.

Δανάη- τωρά να σε πιστέψω... να μην σε πιστέψω... Τέλος πάντων.

Άρια- εσύ τι νέα;

Ξαπλώνει πίσω στο πάτωμα και τοποθετεί τα πόδια της στον τοίχο.

Δανάη- εγώ... Τα ίδια.

Αποφεύγω το ότι θα φύγω από το σχολείο.