Είσαι το χάος στην ισορροπία μου

Παρτ 11

Χάρυ- τι; Ζευγαράκι; λέει απορημένος

Κάνω ένα βήμα πίσω και με αμηχανία μπλέκω τα δάχτυλά μου.

Δανάη- εεε...

Κοιτάω νευρική τον Λουκ που μας κοιτάει με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο.

Ο Χάρυ με κοιτάει μπερδεμένος, και δεν τον αδικώ.

Αλλά τώρα πως θα γλυτωσω χωρίς να γίνω ριζίλι στον Χάρυ και χωρίς να με κοροϊδεύει ο Λουκ για την υπόλοιπη ζωή μου;

Δανάη- θα αργήσουμε στο μάθημα!! λέω βιαστικά και σπρώχνω τον Λουκ μέχρι την πόρτα του εργαστηρίου.

Λουκ- μακριά τα χέρια σου, αναφωνεί κοιτώντας με εκνευρισμένος

Ξεφυσάω και μπαίνω γρήγορα στην τάξη. Κάθομαι γρήγορα σε μια θέση μακριά από τον Λουκ και προσπαθώ να βρω μια λύση για την παρεξήγηση που δημιούργησα.

Θα εξηγήσεις στον Χαρυ ότι είπες αυτή την δικαιολογία στον Λουκ γιατί θα σε κοροϊδευε.

Μα θα με θεωρήσει τρελή!

Ολες οι φυσιολογικές έφηβες είναι τρελές!

Οκευ με έπεισες.

·διάλειμμα·

Βρίσκω την Άρια και την πλησιάζω διστακτικά.

Δανάη- γεια

Κουνάει το κεφάλι της και στρέφει αλλού το βλέμμα της

Δανάη- αναρωτιόμουν... Αν θα μπορούσες να μου δείξεις το σχολείο... Ξέρεις για να το μάθω καλύτερα

Άρια- ναι... Όμως μπορεις να πεις σε αυτό τον φουσκωτό τυπά να μην μας ακολουθεί; Με φρικάρει. λέει κοιτώντας τον Πωλ.

Αυτός δένει τα χέρια του και κάνει λες και δεν άκουσε τίποτα

Δανάη- Πωλ... Μπορείς να κάτσεις κάπου; Εμείς θα πάμε μια βόλτα εδώ γύρω...

Πωλ- πρέπει να σε ακολουθώ, μην φοβάσαι δεν θα σας ενοχλήσω. λέει με την βαριά φωνή του

Άρια- ρε φίλε, δεν πρόκειται την βιάσω!!

Την σκουντάω και ο Πωλ γουρλώνει τα μάτια του.

Δανάη- Πωλ σε παρακαλώ, περίμενε μας.

Ξεκινάμε να περπατάμε προς την εξωτερική αυλή και χαζεύω το πρωτόγνωρο περιβάλλον.