Είσαι το χάος στην ισορροπία μου

Παρτ 19

Αρια POV

Κατευθυνομαι προς την καντινα εχοντας τα ακουστικα στα αυτια μου.

Ευτυχως δεν ειδα ακομη τον Λουκ, γιατι σιγουρα θα μου τα χωσει επειδη τον αφησα μονο του με την Δαναη χτες.

"Προσεχετε, βγηκαν τα αποβρασματα στην καντινα" ακουγεται η ενοχλητικη-τσιριχτη φωνη της καραψωναρας.

Αρια- τι εγινε παιδια; εκλασε κανεις;

Κανει μια γκριματσα και τιναζει τα ξανθα μαλλια της.

Ντινα- ελεος... Λεξιλογιο νταλικερη. ψελλιζει αηδιασμενη

Αρια- "ελεος", λεω μιμουμενη την τσιριχτη φωνη της

Μου ριχνει ενα βλεμμα αγελαδας και γυριζει στις ψευτικες φιλες της.

Ηλιθια...

Παιρνω τον καφε μου και απομακρυνομαι απο το πεδιο μαχης. Ολοι τους εκει μεσα ειναι ανυποφοροι. Και πρωτη πρωτη, η Ντινα.

Ειμαι σχεδον σιγουρη, πως δεν με παει σχεδον κανενας σε αυτο το κλουβι που ονομαζεται σχολειο. Ευτυχως δηλαδη, διότι δεν τους αντέχω ούτε εγώ. Τι πιο ωραιο απο το να μην περιτρυγιριζεσαι απο ανθρωπους;

Ακουγεται λιγο περιεργο, επειδη κι εγω ειμαι ανθρωπος, οπως ολους αυτους εκει εξω. Η διαφορα νας ειναι, οτι εγω ειμαι κλεισμενη σε εναν διαφορετικο κοσμο, απο αυτον που ζουν ολοι εκει.

Αρια- αουτς!

Το κεφαλι μου συγκρουστηκε με ενα αλλο κεφαλι και τωρα ολος ο καφες μου βρισκεται στην φανελα μου

Χαρυ- ωπα, εισαι καλα;; ρωταει πιανοντας με απο τους ωμους για να μην πεσω

Αρια- μια χαρα μεχρι που βρεθηκες μπροστα μου. λεω εκνευρισμενη

Γαμωτο, εγινα χαλια.

Χαρυ- συγνωμη... Αλλη φορα ομως βλεπε μπροστα σου. ψελλιζει και πλησιαζει για να με βοηθησει

Αρια- εγώ δεν εβλεπα, ή εσυ;

Ξεφυσαω και προσπαθω να καθαριστω με καποια χαρτομαντιλα

Χαρυ- ελα να σε βοηθησω...

Απομακρυνω το χερι του και του ριχνω ενα βλεμμα ξεκαθαρου θυμου.

Χαρυ- δεν καταλαβαινω γιατι εισαι τοσο αποτομη μαζι μου.

Ξεφυσαει και βαζει τα χερια του στις τσεπες του.

Αρια- παντα ξεφυτρωνεις μπροστα μου και βρισκεις τροπους για να με εκνευρισεις...