Είσαι το χάος στην ισορροπία μου

Παρτ 52

Δανάη POV

Αφού έχει περάσει ήδη μια ώρα και ο Λουκ δεν έχει επιστρέψει ακόμη, σηκώνομαι από τον καναπέ αναστενάζοντας

Δεν θέλω να έρθουν και οι γονείς του και με βρουν μόνη, σπίτι τους κιόλας.

Οπότε, αποφασίζω να κάνω ολόκληρη την διαδρομή μέχρι το σπίτι μου, με τα πόδια.

Όλη την ώρα περιμένοντας τον Λουκ, δεν σκεφτόμουν τίποτα άλλο εκτός από την "σχέση" μας.

Την "φάση" μας. Δεν ξέρω καν πως να το ονομάσω. Δεν ξέρω καν τι σημαίνει για αυτόν τα φιλιά που δώσαμε.

Δεν ήταν μονο ένα το φιλί αυτή τη φορά. Ήταν πολλά. Και στα χείλη, και στον λαιμό...

Δεν ήξερα καν πως είναι να το ζεις αυτό. Αλλά είναι ένα απερίγραπτο συναίσθημα. Καθώς τα καυτά του χείλη ακουμπησαν τα δικά μου μετά από τόσο καιρό, καταλάβα πως αυτό το παιδί δεν ήταν απλά ένας μπελάς που με στοίχειωνε τους τελευταίους μήνες.

Ίσως είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που μου έχουν συμβεί. Νιώθω ένας τελείως διαφορετικός άνθρωπος δίπλα του. Μια τελείως διαφορετική Δανάη.

Ένας εαυτός μου χωρίς περιορισμούς και όρια.

Όταν βρίσκεται κοντά μου νιώθω πως μπορώ να κάνω τα πάντα. Είναι πάντα τόσο ριψοκίνδυνος, πως να το πω...

Ξέρει να ζει. Ξέρει να απολαμβάνει κάθε στιγμή.

Κάτι που εγώ δεν κατάφερα ποτέ να κάνω, μέχρι σήμερα. Σήμερα ένιωσα πραγματικά να απολαμβάνω αυτό που κάνω...

Πάντα φοβόμουν πως ο Λουκ ασκούσε μια μικρή επιρροή πάνω μου. Όμως σήμερα δεν ήταν μια απλή "μικρή επιρροή"

Σήμερα ήμουν σχεδόν υποταγμένη στο άγγιγμά του. Υπνωτισμένη από τα φιλιά του. Και καθώς τα μάτια του συναντούσαν τα δικά μου, όλο μου το σώμα ανατρίχιαζε. Λες και οι ματιές μας ηλεκτριζονταν.

Λες και ήταν μαγνήτες που δεν μπορούσαν να ξεκολλήσουν. Ποτέ δεν παρατήρησα τόσο πολύ τα μάτια του... Ήταν λες και χανόμουν στον παράδεισο. Και μετά όταν τα χείλη του ακουμπούσαν στο δέρμα μου, ήταν λες και κλεινόμουν στην κόλαση.

Όταν τα ξανα σκέφτομαι όλα αυτά, το μυαλό μου μουδιάζει. Δεν θα μπορέσω να ξαναδώ ποτέ τον Λουκ χωρίς να μου έρχονται όλες οι εικόνες στο μυαλό μου.

Για μένα ήταν κάτι παραπάνω από φιλί. Ήταν λες και βρήκα ένα κομμάτι του εαυτού μου που δεν ηξερα καν ότι υπάρχει.