Είσαι το χάος στην ισορροπία μου

Παρτ 50

Χαρυ POV

Άρια- εσύ τι δεν καταλαβαίνεις; Γαμώτο δεν μπορώ να σου δώσω αυτά που θέλεις! Ψάξε αλλού, εδώ δεν θα βρεις τίποτα...

Ψελλίζει και χωρίς να μου ρίξει ούτε ματιά, ανοίγει την πόρτα και απομακρύνεται βιαστικά από το δωμάτιο.

Χάρυ- γιατί δεν με σταμάτησες τότε; Αφού ήξερες τι έκανα, γιατι δεν με σταμάτησες γαμώ το σπίτι μου; φωνάζω πίσω από την πλάτη της

Όπως πάντα, αγνοεί την ερώτηση μου, και γενικά την ύπαρξη μου. Χάνεται από το οπτικό μου πεδίο και εγώ βαράω δυνατά το χέρι μου στον τοίχο

Είναι ανώφελο όλο αυτό, αλλά διάολε δεν μπορώ να το αφήσω έτσι. Το είπε και μόνη της, αυτό που κάναμε το ήθελε.

Το ήθελε μαλάκα μου, το ήθελε όσο κι εγώ. Τότε τι; "Ήταν ωραίο για μια νύχτα, αλλά δεν θα το ξανάκανα";

Δεν βγάζω άκρη μαζί της, και πολύ φοβάμαι ότι δεν θα βγάλω ποτέ.

Μα δεν μπορώ να σταματήσω να την σκέφτομαι. Ειδικά με αυτό που έγινε χθες, ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Είναι κλεισμένη στο μυαλό μου από την μέρα που την γνώρισα.

Προσπάθησα τα πάντα. Στην αρχή την φλέρταρα, αλλά ειναι διαφορετική. Δεν της άρεσε το φλερτ. Ποτέ δεν της άρεσε.

Και σιγά σιγά τα πράγματα για μένα, δεν σήμαιναν ένα απλό "φλερτ"

Αρχικά, δεν ήθελα να παραδεχτώ πως ήμουν ερωτευμένος, αλλά ήταν τόσο γαμημένα φανερό πως ήμουν. Μπορώ να ξεχωρίσω έναν εφηβικό ενθουσιασμό από έναν έρωτα.

Και δεν με νοιάζει άμα λένε πως δεν υπάρχει πραγματική αγάπη σε αυτή την ηλικία, αυτή είναι η μεγαλύτερη παπαριά που άκουσα στη ζωή μου.

Ξέρετε πως είναι να είσαι ερωτευμένος και η άλλη να μην δίνει δεκάρα; Να θες να την πλησιάσεις απλά για να μιλήσετε, και να σε βρίζει;

Ή να θες τόσο γαμημένα πολύ να την φιλήσεις ενώ αυτή δεν θέλει ούτε να σε βλέπει;

Δεν καταλαβαίνω γιατί το κάνει αυτό. Τι της έκανα; Ήμουν πάντα καλός μαζί της. Έκανα μια προσπάθεια για να αλλάξω, να της συμπεριφέρομαι ψυχρά και αδιάφορα όπως αυτή, αλλά γαμώ την καψούρα μου, δεν τα κατάφερα.