Είσαι το χάος στην ισορροπία μου

Παρτ 22

Δανάη- και γιατί δεν με άφησες να πατώσω;

Τον κοιτάω στα μάτια και το μυαλό μου αρχίζει να κάνει σβούρες από τις απαντήσεις που φαντάζομαι.

Λουκ- εσύ γιατί νομίζεις δεν σε άφησα να πατώσεις; λέει καρφώνοντας με στα μάτια

Να του πω τι νομίζω εγώ;; Χαχα φυσικά και δεν θα του πω. Πρώτον γιατί αποκλείεται, δεύτερον θα το έχει σαν δικαιολογία να με κοροϊδεύει και τρίτον... Γιατί όλα είναι στο μυαλό μου

Εδώ πέρα κάνεις λάθος... Εσύ δεν έχεις μυαλό.

Δεν βοηθας καθολου, φωνούλα.

Δανάη- εγώ; Εε δεν νομίζω κάτι. Αυτό που έκανες είναι πολύ περίεργο για να μπορέσω να φανταστώ έναν λόγο που το έκανες. ψελλίζω καθώς προσπαθώ να κρατήσω το βλέμμα μου σταθερό κάπου

Λουκ- εντάξει τότε μην ρωτάς. Να είσαι ευγνώμων για το αριστα που σου πήρα, και σταμάτα το μπλα μπλα.

Δανάη- ναι μα όμως... Ρε Λουκ πες μου μόνο για ποιο λόγο με βοήθησες και υπόσχομαι θα σταματήσω να μιλάω.

Βαζω τα δάχτυλά μου πάνω στο στόμα μου και "τραβάω" ένα αόρατο φερμουάρ στα χείλη μου.

Σμίγει τα φρύδια του και γελάει ειρωνικά

Λουκ- εσύ γιατί να λες να σε βοήθησα; Για να με βοηθήσεις και εσύ με τα σκατομαθηματικά, για τι άλλο;

Αα ναι... Για τι άλλο;

Δανάη- ααα... Ωω. Εεε...;

Προσπαθώ μα βρω τα λόγια μου...δεν ξέρω τι παθαίνω και τα χάνω συνέχεια.

Λουκ- ξέρουμε κι εμείς τα φωνήεντα

Πάλι τα έκανα θάλασσα.

Δανάη- θέλω να πω... Ναι το ήξερα πως ήταν αυτός ο λόγος. απαντάω και κουνάω το κεφάλι μου

Λουκ- οτι πεις. Αυριο σπιτι μου

Γυριζει την πλατη του και εγω κοιταω σαν χαμενη γυρω μου.

Αυριο σπιτι του; Μα αν γινει κατι σαν αυτο που εγινε την τελευταια φορα;

Με τιποτα δεν θελω να ξαναγινει. Μπερδευεται το μυαλο μου

Το ποιο σου;