Bölüm 3

30.1K 788 219
                                    

Multimedyada: Araf Ateş (yani karizmatik adamımız)

Arabama binip okula doğru ilerlemeye başladım ama kafam hala babamın dediklerindeydi, ben daha 18 im ne evliliği?


Komik.

Sana bu güne kadar saygısızlık etmedim ama baş da eğmedim Barış Sarsan, eğmeyeceğimde.


Asla asla asla olmayacak öyle bir şey.

Ben sevdiğim adamla evleneceğim.
Hoş piyasada öyle biri yok ama olsun olunca ben söylerim.



Kafamdaki stresli düşünceler sayesinde okula ne ara geldiğimi bile bilmiyordum.


Öyle dalmışım ki düşüncelere, okulu görmesem içinde boğulup gidecektim adeta, hep böyle oluyor bir şey düşününce kaptırıyorum beynimi yakana dek.



Okul bahçesindeki otoparka arabamı park ederken okulu süzdüm ve içindeki ucuz ama kendilerini pahalı göstermeye çalışan defolu malları.


Bu kadar mı yapmacık olunur Allah aşkına.



Arabamdan inip bahçeye ilerledim yeni 9'uncu sınıflar gelmişti kimileri ürkek kimileri ise liseyi podyum sanan boya fıçıları. Ve 9'ları ezmeye çalışan 10'lar.


Geçen sene sizide eziyorlardı hayırdır...



Bahçeyi ilerledikçe herkesin oturmaya çekindiği banka ilerledim her kez bilirdi burası benimdi aslında ben ve Ali'nin Ali varken birde onun arkadaşlarının Ali gidince hepsini kovdum çünkü hepsi Ali'nin gidişi ile cıvıttılar zaten Ali onları Ada'm ediyordu.



Bankıma yerleştim ve çantamdan kulaklıklarımı çıkarıp müzik dinlemeye başladım.

Ben Duman, Pera ve Ahmet Aslan dan başka kişilerin müziklerini dinlemeyi pek sevmeyen biriyim ve bu nedenls listemin başında olan Dumanın öyle dertli şarkısını açtım, bu şarkı her seferinde mi içime işler be.



Birden gözüme birileri çarptı Allahım şaka değil mi? Oha? Yok artık!



Onları gördüğüm andan yerimden fırlayıp üzerlerine atladım.

Bunlar beni Ali'den sonra güldüren tek insanlardı Doruk ve Yağmur!!!


Yağmur Aliye deli gibi aşıktı Ali'de ona ama hiç sevgili olmadılar.

Yağmurunda en az benim kadar Ali için üzüldüğünü biliyorum çünkü Ali öldükten 3 gün sonra yağmur intahar etmişti, şansa o gün onun yanına gidecektim ve içeri girdiğimde yağmurun bilekleri kesik kanlar içinde yatağında buldum hemen avucunda da Ali'nin resmi.

Onu bulmasaydım ölecekti.

Çok kan kaybetmişti ama yetiştim.

Birde onu kaybedemezdim olmazdı.

Taburcu olduğu gün yanına gittim ve kapıyı kilitledim onunla konuşmalıydım.

1 Yıl önce


"Yağmur yüzüme bak!"

Bana ait!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin