Bana ait!

Bölüm 28

Şu an onca zaman sonra okula gidiyordum başka bir şehirde başka bir okul olsada gidiyordum.

Dorukla yağmur olmayacaktı belki ama yapacak bir şeyimiz yoktu .

Onlardan her gün bilgi alıyordum hatta bir kaç gün önce telefonla görüşmüştüm her şeyi anlatınca yağmur biraz rahatlasada Doruk hala öfkeliydi, ona yumruk atan ve arkadaşını gözünün önünde kaçıran bir adama sempati beslemiyor olması pek anormal sayılmazdı asılında.

Araba durduğunda okula baktım güzeldi.

Ve fazlaca büyük özel bir okul olduğu her halinden anlaşılıyordu.

Kafamı Arafa çevirerek ona baktım.

Düşünceliydi, oda bana bakıp in işareti yaptı.

Ben usulca inerken onda inmiş hemen yanıma gelmişti eli belimde okula ilerliyorduk.

Kendimi gergin hissediyordum bahçedeki herkes bize bakıyordu ve hoş gözle baktığını söyleyemezdim.

Okula girdiğimizde Arafın hiç zorlanmadan bulduğu müdürün odasına giriş yaptık.

Okul müdürü beklediğimden gençti 30 lü yaşlarının başında olduğunu söyleyebilirdim.

Müdür hemen yerinden kalkıp Arafa yöneldi.

Ve sarıldılar.

"Dostum sonunda gelebildin."

Ne yani arkadaşlar mıydı?

Ve müdür bana dönerek buda öğrencimiz olan yengemiz dedi otuz iki diş sırıtarak.

Hayretle bakarak Arafa yöneldim.

Kulağına eğilerek" müdürdemi bilmeliydi."diye söylendim

Hayatınızda böyle bir an yaşamanız yüzde olasılığı kaç bilmiyorum ama benim aklımın ucuna bile gelmeyecek bir durumdu müdür bana yenge demiş ve sırıtmıştı.

Allah aşkına bir müdür otoriter ve ketum olur bu adamda tam tersiydi.

Derin bir nefes alarak başımı eğdim Araf "bunda çekinilecek bir durum olduğunu sanmıyorum sevgilim"

Resmen kırmızıdan mor rengine dönüyordum.

Ona ters ters bakarken boğazımı uyarıcı bir şekilde temizledim.

Araf o tapılası gülüşünü bırakınca neden sinirlendiğimi yine unutuvermiştim.

"Bu arada ben cenk."

Diye elini uzatan müdüre baktım.

Elini sıkıp geri çekilince hemen kapıya doğru ilerleyip "sınıfın ve ders programını gösterecek bir arkadaşın kapıda bekliyor şimdiden iyi dersler"
Diyip kapıyı açtı Arafa bakarken tam çıkacakken Araf kolumu tutup kendine çekti ve başıma sıcak bir öpücük bıraktı bu beni gevşetirken.

Araf merhametli bir tonda "Sakinleş küçüğüm"dedi.

Ben hemen kaşlarımı çatıp ona döndüm bir gözüm kısık bir şekilde ona bakarak "ordan heyecanlı mı gözüküyorum."dedim

Araf kahkaha atarken ben yürümeye başlamıştım "işte benim kızım!"

Diye bağırınca yanağımda oluşan çarpık gülüşle yürümeye devam ettim.

Yanımdaki kızı yeni fark edercesine bakınca kız eliye arkamızda kalan Arafı işaret ederek " şey o senin-?"

Lafını keserek tamamladım "müstakbel eşim."