Live Your Life |BaM|

Rozdział 38

Sophie's POV:

Minęło kilka dni, dzisiaj jest dziewiętnasty października, sobota.

Nie miałam już kontaktu z Charliem, po prostu go olewałam, a raczej on to robił. Nieważne.

Oprócz tego dnia, zostało siedem dni do jego urodzin - nie licząc dzisiaj. Mimo wszystko ciągle się zastanawiam, czy iść.

Jason, wiedząc już o całej sytuacji, radził mi, żebym tam poszła, zrobiła dobre wrażenie i dobrze się bawiła.

Mam wątpliwości, co jest nieuniknione.
W końcu nie wiem, czy on będzie chciał w ogóle mnie tam widzieć.

Jason też sam nie jest w stanie mi pomóc, bo znowu siedzi w Londynie na kolejnej wymianie uczniowskiej.
Nie ma co robić ten człowiek.

Jest tutaj Leondre, ale w ostatnim czasie nie trzyma się najlepiej. Jego problememi jesteśmy ja, Charlie oraz Katherine. Tak, ona.

Zależy mu na niej, jak głupiemu, więc wciąż stara się z nią porozmawiać. Co z tego, że nas zwyzywała. On i tak chce to wytłumaczyć.

Jak na razie są na dobrej drodze do tego, ale kolejną przeszkodą jest jej chłopak, którego kiedyś poznałam i go nie polubiłam.
Nie chciałabym, żeby była taka, jak on.

Czasami przyłapuję się na myśleniu o niej, serio. To dziwne, ale robię to.
Trochę mi na niej zależy i powinniśmy sobie to wytłumaczyć, lecz nie było powodu, żeby to zrobić.
Może kiedyś się uda? Tego nie wie nikt.

Wracając do Leondre. Razem jesteśmy blondynami, co według niego jest słodkie.

I to wyszło jeszcze samo z siebie! Wcale się nie umawialiśmy. Po prostu. Spotkaliśmy się w salonie fryzjerskim i przefarbowaliśmy sobie włosy. Oboje nie wiedzieliśmy zamierzonych kolorów i jest, jak jest. Blondyni.

'*'

Prawie cały dzień spędzam przed telewizorem. Nie chcę mi się nigdzie wychodzić. Po prostu myślę o tym, co dzieje się z innymi.

Słyszę dźwięk mojego telefonu, także czym prędzej biegnę na górę i biorę go do ręki.

Przelotnie patrzę na ekran - Leondre.

-Halo?- mówię od razu, po przeciągnięciu zielonej słuchawki.

-Mam sprawę.- zaczyna prosto z mostu.

-Słucham?- pytam ze zdziwieniem.

Zazwyczaj się ze mną witał, a potem przechodził do sedna. Teraz chyba nie ma takiego zamiaru.

-Nie mów słucham...

-Nie kończ!- przerywam mu.- Jesteś idiotą, mów co chcesz.- śmieję się.

-Wyjdziesz ze mną do klubu?- proponuje, a moje zdziwienie rośnie.

Leondre to osoba, która pije sporadycznie, a jeśli już, to naprawdę mało.

-Czemu nie? Jeszcze nigdy nie byliśmy razem.- uśmiecham jednak się do siebie.

-Dobra, będę po ciebie około dwudziestej. - oznajmia.

-Mhm.- mruczę, jednocześnie kiwając głową.

-To pa, skarbie.- i znów mój uśmiech.

Nie mam pojęcia dlaczego, ale lubię kiedy tak mnie nazywa.

Przez myśl przechodzą mi słowa Charliego: Oczekujesz związku. Tandetnego związku, mimo, że ciągle powtarzasz, że niektóre rzeczy są takie, to je uwielbiasz. Coś co jest oryginalne też ci się podoba, ale nie aż tak bardzo.