"Çok güzelsin Lovato"dedi büyüleyici sesiyle. Eşsiz gözlerine baktım. Kızardığımdan emindim. Güldüm.
"Hah bu senden duyduğum ilk pozitif şeydi"dedim hafif kıkırtımla. Gülümsedi. Elini yanağıma yerleştirdiğinde teninin temas ettiği her nokta kavruldu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hey um farkettiğiniz üzere bir Zaylena bölümü atladık çünkü küçük bir sorun yaşıyoruz. Ama telafi ediceğimizden emin olabilirsiniz :) sonraki bölüm Zaylena olucak :) Bir bölüm eksilttik o kadar
Demi
30 Haziran
"Ne?"diye mırıldandım geçirmekte olduğum şokumun eşliğinde. Niall dudaklarını araladı ve bana resmen nefretle bakarken konuştu.
"Hayatımdan siktir git dedim Demi."
Ve kendime engel olamadan, yine pislikçe davranması üzerine ona sağlam bir tokat yapıştırdım. Kesinlikle istemeden. Onu alttan alıp çekip gitmeyi planlamıştım ama canıma da tak etmişti. Niall ın tokatımın üzerine hafifçe savrulması ile beraber (ama onu sandalyeden bile düşüremeyecek kadar güçsüzdüm) Liam kollarını bana sardı. Ve beni kendinde döndürdü.
"Neler oluyor?"diye sordu. Etraftaki herkes bize bakıyordu. Niall doğruldu ve bana baktı. Tırnaklarım dudağının kenarını çizmiş ve minik bir yara açarak kanatmıştı. Tanrım. Ne yapmıştım ben?! Kahretsin! Pişmanlığımdan ödün vermemeliydim.
"Demi buraya gel"dedi ve birden beni çekiştirmeye başlayarak geçirmekte olduğum şoktan çekip çıkardı beni. Niall ın gözlerinin içine bakmaya devam ediyordum ve ilk kez bakışları beni korkutuyordu. Bir şeyler demek istedim. Ama diyemedim. Sadece hızlı adımlarla bardan çıktım. Arabaya doğru yürüdüm. Liam ın peşimden geldiğini biliyordum.
Sonunda arabanın yanında durduğumda Liam geriden kilitleri açtı. İçeri oturdum. Ve göz yaşlarımı serbest bırakabildim. Hıçkırarak ağlamaya başladım. Liam da diğer taraftan dolaşıp arabaya bindiğinde tekrar kavradı beni. Hıçkırıklarımı dindirmeye çalıştım ama pek imkanı yok gibiydi. Saçlarımı okşadı.
"Şşşhh sakinleş"deyip durdu birkaç dakika boyunca. Ona aşık olduğum için ondan nefret ediyordum. Pisliğin tekiydi. İnsanları kötü hissettirmeyi çok iyi beceriyordu. Daha doğrusu bu yapabildiği tek şeydi. Neden? Böyle davranmasının bir sebebi olmalıydı. Ah açıklama yapmama izin vermemişti.
"Ondan nefret ediyorum"dedim hıçkırıklarımın arasında. Liam beni biraz daha kendine bastırdı ve bu biraz olsun iyi hissettirmişti. En azından yalnız değildim. Yanımda Beni teselli eden harika birine sahiptim.
"Nefret etmediğini üçümüzde biliyoruz Demi"dedi yumuşakça. Haklıydı. Her zaman haklı olması canımı sıkıyordu. Salak ve anlam veremediğim duygularımın üzerine gözlerimi devirdim.
"Ne olduğunu anlatırmısın artık"diye ekledi. Geri çekildim. Göz yaşlarımı sildim. Rimel falan sürmediğim için şanslıydım. Aksi taktirde heryerime rimel bulaşırdı ve birde onun için ağlardım. Burnumu çektim. Sanırım daha iyiydim.
