"Çok güzelsin Lovato"dedi büyüleyici sesiyle. Eşsiz gözlerine baktım. Kızardığımdan emindim. Güldüm.
"Hah bu senden duyduğum ilk pozitif şeydi"dedim hafif kıkırtımla. Gülümsedi. Elini yanağıma yerleştirdiğinde teninin temas ettiği her nokta kavruldu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pekala millet bu bölümde de artık 1D'den Fool's Gold u dinleyelim :) multide var SANIRIM WTL DE DE OLDUĞU GİBİ ZAYLENA YA ARA VERMEMİZ GEREKECEK. LÜTFEN BİZE KIZMAYIN ZEHRANIN MAALESEF İMKANI YOK BU ARALAR :( VE BENDE SHİPLEMEDİĞİM İÇİN YAZAMIYORUM. YİNEDE YAZABİLDİĞÜMİ YAYINLAYACAĞIM
Demi
Dün Bay Horan ile o saçma konuyu konuştuktan sonra odama kaçmıştım. Yaklaşık on beş dakika ağladıktan sonra Liam yanıma gelmişti. Bana Niall ın geldiğini ve hala zil zurna sarhoş olduğunu falan söylemişti. Ve Bay Horan ın onu konuşmaya çektiğini. Umurumda değilmiş gibi davranmıştım. Liam beni biraz teselli etmişti ve sonra da uyuya kalmıştık.
Sabah kalktığımda Liam hala yanımdaydı ve uyuyordu. Tanrım o sanki dünyaya verilmiş bir hediye gibiydi. İnsanların varlığından haberdar olmadığı eşsiz bir hediye. Herşeyiyle öyleydi. Mükemmel gözleri, harika saçları, gülüşü ve...agh o kahrolası çenesi bile mükemmeldi! Kişiliği ise rüya gibiydi. Liam gibi bir biçilmiş kaftana sahipken ne diye gidip o pisliğe aşık olduğumu bilmiyordum.
Sadece bu hisle başa çıkamıyordum.. Ve her gece hissediyordum. Bazen kurtulmak isteyip istemediğim konusunda tereddüte düşüyordum. Çünkü bazen o güzel mavi gözlerini bana dikip, öpmek istediğim dudaklarını diliyle ıslatıp hoş şeyler söylüyordu. Ve bu benim tekrar ona delicesine aşık olmama sebep oluyordu.
Ona aşık olmak istememiştim. İşin doğrusu biz süre, mümkünse uzun bir süre hiçkimseye aşık olmak istememiştim. Bu konuda kendime söz vermiştim. Ama sonra O gülümsedi ve...Tanrım! Herşey tepe taklak oldu. Herşey.
Aklımdaki düşünceleri kovmaya çalıştım. Doğruldum. Yanımda usulca uyuyan Liam a sarılabilirdim aslında ama bu sadece işlerin daha da karışmasına neden oluyordu. Yani onunla yakınlaşmak. Bu yüzden ayağa kalktım. Onu uyandırıp uyandırmamak konusunda kararsızdım.
Aşşağıdan gelen seslere bakılırsa kahvaltı başlamıştı ve kahvaltıyı kaçırmasını istemezdim. Ama öylesine güzel uyuyordu ki yapamadım. Her şekilde kendimi tutamadım ve eğilip yanağına minik bir öpücük kondurdum. Ardından da odadan çıktım. Pijamalarımla aşağıya indim.
Mutfağa girdiğimde ise pek beklemediğim bir manzara ile karşılaştım. Etrafta Madam Charlotte yoktu. Onun yerine Zayn ayakta pankek yapıyordu. Ve Bay Horan ile Bayan Gomez in yerinde de tanımadığım iki erkek vardı. Ve Niall da her zamanki sandalyesindeydi
Yalnızca mutfağa girdiğim an minik bir göz temasımız olmuştu o kadar. Ardından çatık kaşları ile gözlerini kaçırmıştı. Gülümseme ihtiyacı hissettim.
"Günaydın"dedim merak dolu bir ifade ile. "Günaydın!"dedi herkes.
"Ah Demz bunlar Louis ve Harry"diyerek sonunda yabancıları tanıttı Zayn. Tekrar gülümsedim. Ve yerime otururken memnun olduğumu söyledim. Tabi onlarda karşılık verdiler.
