Broken Girl

Deel 1

Amy:

Ik kijk op de klok in het Duitse leslokaal. Nog 10 minuten en dan is de les eindelijk voorbij. Ik verveel me altijd onder Duits. Al helemaal omdat het het laatste lesuur van de dag is. Ik draai me zuchtend weer om naar Selina."Nog 10 minuten." "Even volhouden dus." "Ja en daarna vliegensvlug naar huis, want vandaag komen er weer mensen kijken." "Ik weet het." "Nou maakt ons het uit." "Mij niet veel, maar als we te laat komen, hebben we een probleem." "Selina, Amy hou toch eens op met kletsen en ga aan het werk" roept onze leraar door de klas heen. Ik zucht. Oké, het zijn gelukkig nog maar 10 minuten. Tring! De schoolbel. Eindelijk. Een zucht van opluchting verlaat mijn mond terwijl ik weer tegen de rugleuning ga zitten."Kom, schiet op" zegt Selina tegen mij terwijl ze al bijna klaar is met haar tas in pakken. Ik weet echt niet hoe ze het voor mekaar krijgt."Ik kom al" antwoord ik terug terwijl ik zo snel als mogelijk is mijn tas in pak. Snel onze fietsen pakken en dan naar huis. Meestal gaat het niet zo. Meestal duurt het eerst nog een kwatier totdat we bij de fietsen zijn, maar nu moeten we echt opschieten. We moeten eerst nog minimaal 20 minuten fietsen en over een uur komen de mensen al kijken. En van de begeleiding moeten we ons nog netjes maken."Amy, kom je nog" roept Selina die al met haar fiets in haar handen staat te wachten."Jaja, kom er al aan" zucht ik. Ik heb hier echt geen zin in. Ik heb nog liever Duits.

Eenmaal thuis aangkomen, rennen we gelijk naar onze kamer toe. Selina en ik slapen al vanaf dat we hier kwamen op één kamer. We zijn echt onafscheidelijk en we delen alles samen. Nou, we hebben het best snel gedaan. Binnen 20 minuten waren we bij de fietsenstallingen voor het huis."Wat doe jij aan?" Vraagt Selina aan mij."Iets makkelijks." "Ik heb echt geen zin om me helemaal op te doffen voor iemand die toch niet naar ons komt kijken." "Zoals altijd." "Daar heb je gelijk in." Niemand komt met ons praten als we daar zitten. De kinderen van een jaar of 8, 9 vinden ze veel leuker. Nou ja, kan ons het schelen. Wij hebben het goed hier. "Amy, kom op." "Je weet dat ze het niet leuk vinden als we er niet een beetje fatsoenlijk uit zien dus kleed je alsjeblieft om." Ik begin te lachen, maar besluit uiteindelijk toch maar om me om te kleden.