Broken Girl

Deel 21

Amy:

Samen met Ilse en Bart loop ik het grote en kleurige gebouw binnen. Op de voorzijde staat er met grote letter 'Studio On Beat' dus je kan het niet echt mislopen. Binnen worden we opgevangen door een aardige meneer die Pablo heet. Ik volg het voorbeeld van Bart en Ilse een geef Pablo een hand."Lopen jullie mee naar mijn kantoor?" Vraagt de Pablo vriendelijk. "Tuurlijk" antwoordt Ilse en dan lopen we achter Pablo aan terwijl ik het gebouw zoveel mogelijk in me probeer op te nemen. Eenmaal daar aangekomen, houdt Pablo de deur voor ons open en lopen we naar binnen."Zo" zegt hij als de deur dicht is en hij achter het bureau zit."Laten we beginnen met een paar belangrijke vragen." Hoe oud ben je ook alweer?" "14, bijna 15" antwoord ik. Ik voel me eigenlijk wel op mijn gemak hier. Komt waarschijnlijk ook doordat Bart en Ilse er zijn."Bespeel je een instrument?" "Ja, ik speel gitaar." "Mooi zo. Zing je weleens?" Ik knik."Ja, best vaak." Dat lieg ik niet. Ik heb de afgelopen dagen veel met Ilse gezongen. Elke keer voelt het weer bijzonder. Want ja, je zingt niet elke dag met een beroemde zangeres. En je woont er ook niet vaak bij."Dans je?" "Ehm... dat niet zo vaak" geef ik een beetje aarzelend toe, omdat ik bang ben dat ik niet wordt toegelaten."Dat is niet heel erg" antwoordt hij. Vanbinnen sla ik een zucht van verlichting."Wanneer wil je komen voor je auditie?" Vraagt Pablo."Auditie?" Die woorden zijn minder leuk."Ja, hier doen alle studenten een auditie, omdat dit een school is waar eigenlijk alleen leerlingen opzitten die ook echt goed zijn en er later misschien ook iets mee willen." Ilse kijkt me aan en ik kijk met een zenuwachtige blik terug."Wil je naar deze school?" Vraagt ze aan mij. Ik knik."Dan moet je auditie doen" zegt Pablo. Ik knik langzaam."Oké" antwoord ik aarzelend."Ik doe auditie." "Mooi" antwoordt Pablo."Wanneer wil je het doen?" "Overmorgen?" zegt Bart terwijl hij vragend naar mij kijkt."Is goed" antwoord ik."Perfect, dan zie ik jullie overmorgen weer." Hij staat op om ons een hand te geven. Als we dat hebben gehad loop ik weer samen met Bart en Ilse naar huis."Zin in?" Ik knik."Het komt wel goed met de auditie hoor" lacht Ilse."Ik hoop het" zeg ik.