Broken Girl

Deel 15

Ilse:

"En toen?" Vroeg ik verward."De ambulance kwam, maar kon niks meer doen. Dat was het laatste beeld dat ik van haar heb." "Maar de begrafenis dan?" "De crematie vond plaats in Madrid, dat wilde mijn moeder altijd. Maar ik mocht niet mee." "Wat?! Maar hoezo niet?!" "Ik en het weeshuis waarin in geplaatst werd, had er geen geld voor. Bovendien mocht ik het land niet uit vanwege het politieonderzoek. Ik was één van de getuige." "Dus je heb je moeder daarna nooit meer gezien?" Ze schud haar hoofd. "Dat is vreselijk!" Op dat moment hoor ik beneden de voordeur dichtslaan. Bart is thuis."Vertel dit alsjeblieft tegen niemand!" Angstig kijkt ze me aan."Ik zal het tegen niemand vertellen." Een zucht ontsnapt uit haar mond. "Mag ik het wel tegen Bart zeggen?" De angstige blik keert weer terug."Nee, nee doe dat niet!" "Maar het is belangrijk dat hij het ook weet. Liefje, hij zal je niks doen." Even kijkt ze me aan met een twijfelende. "Beloof je dat?" Vraagt ze ontzeker. Ik zie hoe bang ze is. Iets wat eigenlijk niet moet op die leeftijd en zeker hoeft ze niet bang te zijn voor Bart."Dat beloof ik." "Oké" zegt ze. "Vind je het goed dat we het nu gaan vertellen?" "Vertel jij het maar." Ik knik. "Oké." Dan loop ik naar beneden, naar Bart. "Hey liefje, was het leuk?" Vraag ik nadat ik hem een kus heb gegeven."Ja, is het hier gelukt?" "Een soort van" antwoord ik. Vragend kijkt Bart me aan."Amy heeft gepraat!" Bart zijn ogen worden groot."Dat is super!" "Dat vindt ik ook!" "Hoe heb je haar overgehaald?" "Heb ik niet." "We waren samen aan het uitpakken en toen begon ze te praten." "Wat zei ze?" "Dat ik goed kan zingen en dat haar moeder en zij grote fans." "Wat lief!" "Ja inderdaad!" "Toen begon ze te huilen en heb ik gevraagd of ze me wilde vertellen over haar verleden." "Deed ze dat?" "Eerst niet, maar toen wel. En ik wil graag dat jij het ook weet, het is best heftig." "Oké" zegt Bart best verward. Daarna loopt hij naar de woonkamer en gaat hij zitten. Dan begin ik te vertellen.