Deel 14

274 11 11
                                    

Ilse:

Rustig ging ik naast Amy zitten die voor zich uitstaart."Mijn moeder is geboren in Madrid" begint Amy te vertellen."Daar heb ze mijn vader ontmoet en toen is ze verhuisd naar Nederland." "Maar kan jij dan ook Spaans spreken?" Amy knikt."Knap!" zeg ik. Even lacht Amy. "Daarna werd ik geboren hier in Nederland. Mijn moeder vertelde me dat het de eerste 3 jaren goed ging. We waren gelukkig, financieel ging het goed en we deden leuke dingen. Maar toen..." Amy stopte met haar zin. Mijn hartslag zit hoog. Ik ben eigenlijk best bang voor wat ze gaat vertellen. Maar ik weet dat het belangrijk is om er voor te zijn en dat kan alleen als ik het hele verhaal weet."Maar toen?" Vraag ik aan haar."Maar toen werd alles anders." "Hoe bedoel je?" "Mijn vader raakte verslaafd aan alcohol." Bij die zin schrik ik. Blijkbaar merkt Amy die reactie, want ze staat op."Het spijt me. Ik had je dit niet moeten vertellen. Ik wilde je niet van streek maken." Dan loopt ze weg."Nee Amy blijf! Ja, ik schrok, maar ik wil wel graag weten wat er gebeurd is. Wil je jouw verhaal afmaken?" Even kijkt Amy mij bedenkelijk aan, maar dan knikt ze en gaat ze weer zitten."Door de alcohol werd hij.... heel agressief." "Wat? Hoe bedoel je?" "Hij sloeg mijn moeder en mij altijd" zegt ze met een verdrietige blik. Ik kijk haar nu nog meer geschrokken aan. Ik zie dat ze huilt en snel trek ik haar dicht tegen mij aan. Deze keer laat ze het toe, zonder enige aarzeling. Als ze weer een beetje gekalmeerd is, laat ik haar los."En toen?" Vraag ik aan haar bang voor wat er nog komen gaat."We hebben alles geprobeerd om hem van de alcohol af te laten blijven, maar dat lukte niet." 6 jaar later toen ik 9 was, zijn ze gescheiden. De dag erna is mijn vader vertrokken zonder te zeggen waarheen en toen heb ik hem nooit meer gezien." "Heftig! .... wilde je dat hij weg ging of wilde je dat hij bleef?" "Ik wil hem voor de rest van mijn leven niet meer zien" hoor ik haar resoluut zeggen."Begrijp ik" antwoord ik."3 jaar lang waren we gelukkig samen, mijn moeder en ik. Tot op die ene dag." "Wat is er toen gebeurd?" "Het was zaterdag, weekend dus en toen wilde we gaan winkelen. We liepen over straat totdat we zagen dat 2 mannen aan het vechten waren. De ene trok een wapen en schoot. De ander kon nog net naar beneden duiken. De kogel raakte hem niet...., maar mijn moeder wel." Met grote ogen keek ik haar aan."Ze was opslag dood..."

Broken GirlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu