Broken Girl

Deel 39

Ilse:

Ik wordt wakker door de wekker die door de slaapkamer schreeuwt. Ik doe mijn ogen open en besef eerst niet waarom de wekker op 04:00 staat. Waarom zo vroeg?"Hey liefje, heb je zin in Madrid?" Oh ja, dat was het. Vandaag gaan we naar Madrid. Ik knik. Slaperig maar snel sta ik op om me om te kleden. Ik trek mijn pyjama uit en mijn shirt aan. Bart komt voor me staan en legt zijn handen om mijn schouders."Je weet toch wel dat we zo vroeg op zijn gestaan om niet te hoeven haasten?" Ik knik lachend."Ja, ik weet het, maar ik wil gewoon niet te laat zijn. Amy heeft hier zolang naar uitgekeken en ik wil haar niet..." ik kan mijn zin niet afmaken, want Bart drukt zijn lippen op de mijne. Ik glimlach."Teleurstellen wilde ik zeggen." Ik wil me alweer aan gaan kleden, maar Bart houdt me tegen."Je stelt haar niet teleur, dat weet je toch hè." "Ja, maar ik wil dat ze eindelijk naar Madrid kan." "Dat wil ik ook, maar dat betekent niet dat jij gaat stressen om 4 uur 's nachts." Ik lach."Je bent lief" zeg ik dan."Jij bent nog veel liever" zegt hij en hij drukt weer een kus op mijn mond. Wat houd ik toch van hem.

Een paar uur later staan we dan eindelijk op het vliegveld. Zometeen gaan we het vliegtuig in en Amy is bloednerveus. Ze heeft haast geen woord gezegd."Liefje, wat is er?" Vraag ik aan haar."Niks" zegt de hoofdschuddend. Ik neem het antwoord wel even aan, omdat we het vliegtuig in moeten. Als we dan eindelijk in het vliegtuig ingaan vraagt Amy:"Mag ik misschien bij het raam zitten?" "Tuurlijk meisje! Dit is jouw vakantie". Ze lacht dankbaar. Als we eenmaal zitten, gaat Amy tegen me aanliggen."Weet je zeker dat er niks aan de hand is?" Amy knikt, maar overtuigend is het niet."Vind je het spannend?" Vraag ik dan en blijkbaar zit ik op de goede weg, want ze knikt. Amy komt omhoog en kijkt me aan."Ik heb al zolang hiervan gedroomd, maar ik weet gewoon niet wat ik moet doen." Ik strijk even over haar haar heen. "Het komt goed! Wij zijn er ook nog." Ze knikt onzeker."Je doet dit niet alleen!" Ze knikt dankbaar."Ik zou niet weten wat ik moet zonder jullie" lacht ze. Ik lach terug. Dan stijgt het vliegtuig op."Zou ik muziek mogen luisteren?" "Tuurlijk!" Zeg ik."Vinden jullie dat niet ongezellig?" "Nee, het is goed schat." Ze knikt en doet haar oortjes in. Ik zie dat ze het even nodig heeft. Altijd als ze even rust nodig heeft, luistert ze muziek. En nu heeft ze echt die rust even nodig."Heb je er zin in?" Vraagt Bart."Zeker weten!" Zeg ik enthousiast. Dan kijk hoe Amy uit het raam staart. Wat is ze toch lief!