Broken Girl

Deel 24

Ilse:

Rustig loop ik naar de kamer van Amy en die tref ik slapend aan. Zachtjes maak ik haar wakker, maar ze zit gelijk alweer rechtovereind in haar bed."Vandaag is de dag" zegt ze met een zenuwachtige stem. "Dat klopt" antwoord ik geruststellend."Het komt echt wel goed." "Maar wat als niemand me daar mag? En me negeren? Dan heb ik niemand!" 'Dat gaat niet gebeuren en weet je waarom niet?" Amy schudt haar hoofd."Omdat je een ontzettend leuke meid bent en een goede vriendin! De enige vriendin die ik heb, heb ik laten gaan" zegt ze als tegenargument."Dat is niet jouw schuld!" Roep ik uit. Het doet me pijn om haar zo onzeker te zien. Ze is heel belangrijk voor Bart en mij, maar dat wil ze zelf niet geloven."Weet je het zeker?" "Heel zeker" antwoord ik. Ze krijgt een klein glimlachje op haar gezicht. Zachtjes trek ik haar tegen me aan."Het komt goed meisie." Ik merk dat ze glimlacht."Ga jij je maar aankleden en je vooral geen zorgen maken" lach ik."Dat is goed" antwoordt ze.

Amy:

Als Ilse mijn kamer uit is, laat ik me weer vallen op mijn bed. Dat het goed komt dat weet ik nog niet zo zeker. Wat als ze me uitlachen? Wat als ik geen vriendinnen vind? Wat als... nee Amy verman jezelf. Want dit heeft nu geen zin. En ja maar zeggen ook niet. Je gaat gewoon naar die school toe en vrienden maken! Zeg ik tegen mezelf. Dan sta ik op en loop ik naar mijn kledingkast om mij aan te kleden.

Een uurtje later loop ik samen met Ilse naar de Studio. Mijn zelfvertrouwen is nu op het punt 0 gekomen en de zenuwen gieren door mijn lijf. Blijkbaar merkt Ilse dat, want ze trek me dicht tegen haar aan. Ik glimlach. We naderen de deuren en vlak voor de deuren blijft Ilse staan. Ik kijk haar in haar ogen aan. Ze geeft me een knuffel."Succes lieverd je kan het!" Ik knik nogal ontzeker. "Wees maar niet zo ontzeker liefje. Als je straks in die klas zit, vind je vast leuke klasgenoten en vriendinnen." Weer knik ik. Even geeft Ilse me een knuffel en dan loop ik naar binnen. Als ik achterom kijk, zie ik dat Ilse wacht tot ik binnen ben. Ik zwaai nog even en zij zwaait terug. Met de zenuwen die door mij heen ga, loop ik naar binnen.