Broken Girl

Deel 36

Amy:

Ondertussen is het al 3 dagen geleden dat ik ontslagen werd uit het ziekenhuis. Ontslagen. Bij dat woord grinnik ik. Het klinkt zo vreemd. Ontslagen worden betekent meestal niet veel goeds, maar in dit geval konden ze me niet gelukkiger maken. Vandaag gaan we alsnog mijn verjaardag vieren. Mijn vrienden uit de studio komen, Sophie natuurlijk en de familie van Bart en Ilse, die natuurlijk nu ook mijn familie zijn. Het voelt vreemd. Nog steeds eigenlijk. Ik woon hier best al een tijdje, maar toch. Vorig jaar vierde we me verjaardag heel anders. Iedereen kwam naar de grote eetzaal en daar gingen we taart eten. Daarna kreeg ik een cadeautje namens iedereen. En nu. Nu ben ik hier. Ik heb een familie, vrienden, een leuke school en Bart en Ilse. Er is één iemand die dit nog geweldiger zou maken. Mama. Op dit soort dagen denk ik veel aan haar. Ik loop al denkend naar beneden en als ik daar kom, hoor ik dat Bart en Ilse keihard beginnen te zingen waardoor ik in de lach schiet. "Gefeliciteerd!" Roepen Bart en Ilse enthousiast."Dank jullie wel!" Lach ik."Wat vind je van het huis?" Ik kijk rond en zie overal slingers en ballonnen hangen. "Supermooi!" Roep ik. Bart en Ilse lachen. "Kom dan gaan we ontbijten."

Een uurtje later zitten Bart en ik op de bank. Ilse is drinken pakken. De visite is er nog niet en komt ook nog niet. Pas rond een uur of 3 en het is nu pas 10 uur. Dan komt Ilse met een dienblad aanlopen met daarop 2 glazen thee voor Ilse en mij en koffie voor Bart."Dank je wel" zeg ik als ze het dienblad op tafel zet en gaat zitten. Voorzichtig ga ik tegen Ilse aanliggen. Ze slaat haar arm om me heen en lacht. Zo zitten wij eigenlijk altijd. Als we onze thee en Bart zijn koffie hebben opgedronken, ruim ik even de spullen op. Als ik terug loop, kijken Bart en Ilse me geheimzinnig aan."Wat is er?" Vraag ik een beetje lachend om hun gezichten. Ilse klopt met haar hand naast zich op de bank. Ik ga zitten en kijk ze nog steeds met een vreemde blik aan."Dan moet je niet zo raar gaan kijken!" Lacht Ilse. Ik lach ook en besluit dan maar te doen wat ze vraagt. "Lieverd, we willen je cadeau nu alvast geven, voordat de visite komt." "Owhkee" antwoord ik terwijl ik probeer te bedenken welke houding ik aan moet nemen. Ik vind dat altijd moeilijk. Ilse haalt een envelope uit haar tas en geeft die aan mij. Maak maar open. Ik draai de envolope om, zodat ze achterkant naar boven ligt en ik hem makkelijk open kan maken. Ik haal er drie lange strookjes uit. Ik kijk even verbaasd en draai de strookjes vervolgens om. Dan schrik ik. Verbaasd kijk ik Ilse en Bart aan die glunderend naast me zitten. Dan kijk ik weer naar de strookjes en lees heel nadrukkelijk wat erop staat. Vliegtickets Madrid."Dit... dit zijn vliegtickets naar Madrid" stamel ik."Ja, klopt" lacht Ilse."We wilde dat je naar de begraafplaats van je moeder kon, als je dat wilt tenminste." "Ja, dat alles wat ik wil!" Roep ik blij.