Broken Girl

Deel 4

Mijn fout. Ik zal Broken Girl elke maandag publiceren en niet elke dinsdag :-D.

Amy:

Ik wordt wakker van voetstappen die door de kamer heen klinken. Ik kijk op en zie dat Selina al wakker is."Goedemorgen" zegt ik. "Goedemorgen" antwoord ze niet al te vrolijk terug. Vreemd, normaal is ze altijd hartstikke vrolijk 's ochtends. Dan besef ik weer wat vandaag voor een dag is. Ik sta op uit mijn bed, trek mijn pyjama aan en loop naar Selina toe."Ik ga je zo erg missen" zegt Selina nu huilend."Het komt goed." "Geniet ervan dat je geadopteerd wordt." Genieten van een adoptie. Ik zou dat niet kunnen. Het lijkt me vreselijk. Weer een nieuw huis, een nieuwe school, een nieuwe omgeving. Niks voor mij. Maar Selina wilde dat heel graag en nu kan het. Zachtjes horen we geklop aan de andere kant van de deur."Selina, kleed je je om." "Danielle en Milan komen zo." "Ze komt er zo aan" roep ik naar Lieke die achter de deur staat."Oké, maar laat haar wel een beetje opschieten." "Komt goed." "Selina luister, het komt goed oké." "Ga ervan genieten." "Buiten dit weeshuis ligt er een familie te wachten, een toekomst voor jou." Nu begin ook ik te huilen."Kom, laten we ons gaan aankleden." "Ze komen zo al." Selina knikt. Langzaam trek ik mijn kleren aan. Selina doet hetzelfde. Het is alsof we allebei hetzelfde denken. Als we maar lang genoeg over het aankleden doen, hoeven we niet uit elkaar. Maar helaas werkt het niet zo, want een klein kwatiertje later staan Lieke, Selina en ik te wachten bij de deur totdat Milan en Danielle zouden komen. Niet veel later komt er een auto de parkeerplaats oprijden en stappen ze uit. "Hallo" roept Danielle vrolijk. Die stemmimg delen zowel Selina als ik niet. "Zullen wij je spullen alvast naar de auto brengen?" Vraagt Milan net zo vrolijk als Danielle aan Selina. Selina knikt en draait zich om naar Lieke en mij. Eerst keert ze zich tot Lieke."Dank jullie wel dat jullie mij die jaren hebben opgevangen en een thuis hebben gegeven." "Graag gedaan lieverd." "We zijn ontzetten blij dat je een tijdje bij ons was." Selina geeft een knuffel aan Lieke en kijkt dan naar het grote weeshuis dat voor haar staat."Ik zal deze plek nooit vergeten." "En dat komt vooral door jou Amy." Nu keert ze zich tot mij waarna de tranen direct over mijn wangen lopen."Ik ga je zo ontzettend missen." Gelijk omhelsen we elkaar."Ik jou ook." "Ik zal altijd je beste vriendin zijn." "Ik ook de jouwe." "Weet dat ik je altijd zal helpen." "Dat weet ik." We laten elkaar los."Ik hou van je" zeg ik."Ik hou ook van jou" antwoord Selina terug. Dan loopt ze naar de auto toe en stapt ze in. Ze kijkt uit het raam en begint vrijwel direct te zwaaien. Lieke en ik zwaaien terug. Dan rijd de auto weg, de hoek om en uit het zicht. Ik ben blij voor Selina. Ze gaat een ander leven tegenmoet en dat wilde ze. Lieke probeert me een knuffel te geven om me te troosten, maar ik negeer haar. Zwijgend loop ik naar binnen.