Broken Girl

Deel 20

Ik heb besloten om ook Broken Girl 2 keer per week te publiceren. Voor nu heb ik daar genoeg deeltjes voor om dat te doen. Daarom zal er elke maandag en vrijdag een deeltje verschijnen.

Ilse:

De volgende morgen zitten Amy, Bart en ik samen aan de eettafel."Amy?" Begin ik. Amy kijkt op."We hebben een hele leuke school voor je gevonden" zeg ik."Wat voor school?" Vraagt Amy gelijk."Een muziekschool hier in Hilversum. Studio OnBeat heet het." "Mag ik kijken?" Vraagt Amy."Als we klaar zijn met eten, laten we je het zien en als je het leuk vindt, maken we een afspraak om te komen kijken." Amy knikt. Ik merk dat ze het wel leuk vindt, maar nog wel even moet wennen. Maar dat komt wel.

Na een kwatier zijn we klaar met eten en afruimen. Amy rent razendsnel heen en weer van de tafel naar de keuken, omdat ze de site heel erg graag wilt zien. Met zijn drieën zitten we dus nu op de bank. Ik tikte Studio OnBeat in bij Google en gelijk stond de site bovenaan. Ik klikt erop en zag weer de foto van het gebouw op de achtergrond. "Dit is het gebouw" zeg ik tegen Amy. Ik klikte op het balkje met informatie en na even laden kwam ik op een ander gedeelte van de site."Je leert en zingen, dansen en muziekinstrumenten bespelen en kan instromen in de eerste klas." "Dat lijkt me super!" Roept ze blij."Ja?" "Echt wel!" "Oké, zal ik nu dan even bellen voor een afspraak!" Amy knikt enthousiast. Dan zie ik het balkje contact staan en binnen enkele seconden zijn we er. Ik pak mijn mobiel en toets het nummer in. Spannend..

"Oké is goed. Tot zo." Dat zijn de laaste woorden die ik uitspreek tegen de man aan de andere kant van de lijn. Het leek mij een aardige man. Pablo heet hij. De directeur van de Studio."We zijn over een uurtje welkom!" "Jeeej!" Roept Amy blij. Ze staat op en vliegt in mijn armen."Oh ja, we hebben nog een verassing voor je zeg ik en Amy laat me gelijk weer los." Wacht, ik haal het even van boven. Als ik terug kom van boven zie ik dat Amy het bijna niet meer houdt van de spanning. Ze kan niet zo goed tegen verrassingen. Ik geef een doosje aan haar. Ze kijkt me vragend aan."Maak maar open" zeg ik als antwoord op haar vragende blik. Voorzichtig maakt ze het doosje open. Dan kijkt ze ons met grote ogen aan."Een mobiel?!" Roept ze."Ja, we vonden dat je er nu wel eentje nodig hebt. Je ben 14." Zowel Bart ik krijgen een knuffel."Kom op" zeg ik dan."Op naar misschien wel jouw nieuwe school!"