Kabanata 7

5.6K 160 21
                                    

Patrick Colades

"Tignan mo sya, ang ganda niya oh."

"Tsaka napakakinis."

"Hot chick bro. Manghingi kaya ako ng number?"

Sa totoo lang, kanina pa ako naalibadbaran sa mga boses na naririnig ko patungkol sa akin.

Well, here goes my daily life cycle. Napagkakamalan na naman akong babae.

Napalingon ako nang may lumapit sa aking isang maskuladong lalaki at pumwesto sa upuang katabi ko. Tinignan ko siya ng matalim. Mukha siyang si Johnny Bravo.

"Hi miss, nagkita na ba tayo?  Parang may kamukha ka." Kinindatan niya pa ako at dahil doon, parang gusto kong ibuga sa kanya ang iniinom ko.

I gave him a questionable look. I didn't know this man at all. Ngumiti siya at hinawakan ang kamay ko.

Mukhang may mababasag na mukha rito.

"Kamukhang-kamukha mo kasi ang future girlfriend ko."
Ngumiti siya ng napakalapad tsaka ko siya sinuntok.

Napahiga siya sa sahig at pinunasan ang dugo na namuo sa kanyang labi. Hindi ako well-built pero I'm strong enough to take someone to ICU especially this guy.

The guy chuckled and smirked at me. "Wow feisty. My type of girl."

Dinambahan ko siya ng sipa sa where the sun don't shine niya. At doon na siya napapilipit sa sakit.

I grinned at him at nagpagpag. "Ano ba naman yan, may sinipa ba ako? Bakit wala akong naramdaman? Are you really a man? Mas malaki pa yata ang akin kesa sa iyo."

Doon na lumuwa ang kanyang mga mata nang marinig ang masculinity ng boses ko.

"Wait, you're a boy?" Tumayo siya ng nakaipit ang mga kamay sa kanyang ano.

"Correction, I'm a man not a boy. Hindi rin ako bakla kaya tigilan niyo na ako pwede ba!" I shout out of frustration. Marami na rin kasing nakikiusyuso sa paligid at ang pinaka-ayaw ko sa lahat ay maging sort of entertainment at center of attraction ng mga tao.

Tinignan ko ng napakasama si no dick at mukhang naramdaman naman niya ang aura ko at agad na kumaripas ng takbo.

Inilibot ko ang aking paningin sa paligid. "The live show is now over so all of you, leave! Ano pang tinitingin niyo?!"

Mukhang natakot ko naman ang lahat ng tao at pagkalipas ng ilang segundo ay namayani na ang katahimikan at tanging ako nalang at ang bartender ang natira sa hotel bar. Well, I am one of the major stockholder of this hotel kaya may karapatan din naman akong magpalayas ng mga customer.

Biglang bumukas ang double doors ng bar at iniluwa roon si Del. At eto na naman sya.

"Hello world! Hello people! Teka, nasaan na ang mga tao rito? Bakit ang tahimik? Nalugi naba ang hotel mo esprin?" Lumingon-lingon si Del sa buong paligid na may pagtataka.

"I shove them all away. Here have a drink." Inabot ko sa kanya ang wine at umupo si Del sa tabi ko.

"Pinaalis mo? Ikaw lang yata ang negosyanteng ayaw magkaroon ng customer ah. Napagkamalan ka na naman no?" Tumawa ng kaunti si Del habang pinapaikot ang ice cube sa kanyang shot glass.

"Yeah. Just don't remind it and shut up." I become calm when the burning sensation of alcohol got in my throat. Peculiar right? Alcohol should made me aggressive but it goes opposite.

Rizal Meets The Present Time (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon