I'll Never Get Over You (Completed)

Prologue

Prologue

"I used to call you my girl

I used to call you my friend

I used to call you the love

The love that i never had

When i think of you

I dont know what to do

When will i see you again"

"Hay ganda talaga ng kantang to ", sabi ni Andrea habang sinasabayan ang kanta ng MOFFATTS na I miss you like crazy.

"When I think of you

I dont know what to do

When will I see you again"

"Hmmp patama talaga tong kantang to. Asan ka na kc? Kailan ba kita makikitang muli?" Naiiyak na tanong ni Andrea sa sarili.

" Magkikita pa kaya tayo? San ka ba talaga nagpunta? Bakit mo nga ba ako kailangang iwan? Napaka unfair mo talaga Cyrus"

I miss you like crazy

Even more than words can say

I miss you like crazy

Every minute of everyday

Girl I'm so down

When your loves not around

I miss you, miss you, miss you

I miss you like crazy"

"Bakit ikaw pa kc ang minahal ko?

Bakit hindi nalang ang taong mahal ako? Hay naku bakit sayo ko pa naramdaman ito? Mahal na mahal kita Cyrus. Mahal na mahal!"

krinnnggg.........krinnnggg.........

"Hey, wala ka bang balak pumasok? What is happening to you Andy? " nagtatakang tanong ni Mike kay Andrea.

Hmmp, kelan ba ako nag absent ha? hello, Can't you see I'm busy listening music? asar na sagot ko.

"What? Ok fine, sabi ko nga. Let's go baka mahuli pa tayo," sabay hila dito.

"Oo, pinipilit kong maging masaya... Simula nung umalis si Cyrus nag iba na ang ikot ng mundo ko. Kung dati lagi akong nakangiti, ngayon hindi na...Ewan, ang hirap talaga kapag bigla nalang nawala na parang bula ang taong nagpapasaya sayo... "

"It's our anniversary today sabi nya susunduin nya ako,bakit hanggang ngayon wala parin siya... hay naku asan ka na ba Cyrus?"

Matawagan na nga lang....

Kring. . . . kring . . . . kring . . . .

Kring . . . . kring . . . . kring . . . .

Kring . . . . kring . . . . kring. . . .

"The number you have dialed is either unattended or out of coverage area, please try your call later"

Nakakailang try na ako, bakit hindi sinasagot. Hmp,mapuntahan na nga lang. Lumabas ako ng bahay at nagpunta sa bahay nina Cyrus. Andito na ako sa tapat ng bahay nila. Pinindot ko ang doorbell nila

ding. . . . dong . . . . ding .. . . dong. . .

ding. . . . dong. . . . ding. . . .dong. . . .

"Miss Andrea, ikaw pala, bakit nak?" tanong ni Nanay Marta (yaya ni Cyrus)

"Nay Marta si Cyrus po?" tanong ko sa kanya.

"Saglit lang nak ha, may kukunin lang ako sa loob."

"Cge po." Naghintay ako sa may gate. "Kinakabahan ako ah. Bakit parang kakaiba ang kilos ni Nay Marta? Hmp,hintayin ko na nga lang si Cyrus" bulong ko sa hangin.

Pagkalabas ni Nanay Marta, nakita ko na may hawak sya na gitara. Inabot niya ito sakin at. . .

"Nak, pinaaabot ni Cyrus sayo" sabi niya sakin.

"Ha? Nasan po ba siya?" nagtataka kong tanong.

"Hindi namin alam anak, nagmamadali silang umalis kagabi. Bago siya umalis binilin niya ito sayo"

"Kailan po siya babalik?" umiiyak kong tanong kay Nay Marta.

"Wala siyang sinabi eh, nak. Pasensya na ha? Mauna na ako baka masunog ang niluluto ko"

"Opo, sige po, Nay. Salamat po" pagkaalis ni Nay Marta ay napaupo nalang ako sa may gate nila. Walang tigil sa pagdaloy ang mga luha ko. Para akong baliw na nakatulala sa kawalan habang umiiyak. Dahan dahan akong tumayo at nanlalambot na umuwi sa aming bahay.

Pagpasok ko sa bahay ay nagdire diretso ako sa kwarto ko at nag iiyak nang nag iiyak.

"Hay, naku makakalimutan pa kaya kita Cyrus? Bakit palagi ka nalang sumusulpot sa aking alaala? Please, I wanted to move on na". umiiyak kong bulong sa hangin. Naalala ko na naman kasi siya.