I'll Never Get Over You (Completed)

Chapter 29 : Keeping Our Promises

Chapter 29 : Keeping Our Promises 

Ken’s POV

I really miss Andrea. Tutal summer naman puntahan ko nga siya. Nakakainip naman kasi eh. Hindi ko nalang sasabihin kina Cyrus. Oh kaya naman magtransfer nalang din ako dun sa school niya.

Nang biglang. . .

Kring. . .kring. . .kring. . .

“Hello?” hindi ko na tiningnan pa ang tumatawag dahil masyadong okupado ang aking isipan sa kakaisip kay Andrea.

“Hello, Mr. Ken Rivera. Pagod ka ba or busy lang?” tiningnan ko ang caller at natawa ako nang makita kong si Andrea pala ang tumatawag kaya pala nakabuo ang pangalan ko sa kanya.

“Hey, kailangan talagang fullname ang i-address sa akin” sabay kaming natawa sa kabaliwan niya. Ito ang isa sa pinakanamimiss ko sa babaeng ito. Never a dull moment ako dito sa bahay nung nandito siya.

“How are you dear? I miss you na alam mo ba iyon?”

“I miss you too dear. Siya nga pala pwede ba kitang sundan diyan?” sana pumayag naman siya.

“Bakit  naman? Wala ka ng joker dyan noh?”  natatawang sabi niya.

“Partly correct. Sige na para magkasama na tayo dyan. Umuwi nga ako ng Pilipinas para sa iyo tapos bigla ka namang aalis” kunwaring nagtatampo ako sa kanya.

“Ok, sige. No problem. Basta sagot mo lahat ng gastos ko dito ha? Walang kokontra”

“Oo ba, basta ikaw. Ano nga palang masamang hangin ang nagtulak sa iyo para tawagan ako?” nang-aasar kong tanong sa kanya.

“Tse! Masamang hangin ka dyan. Wala kasi akong makausap dito ngayon eh, umuwi si Alice sa kanila kaya  alone in the dorm ako” pahayag niya.

“Ganon ba? Don’t worry in a day or three  magkakasama na tayong dalawa dyan”

“Salamat naman at hindi na ako mababaliw pa” natawa kami pareho sa sinabi niya

“Thanks dear! Nag-aalala kasi ako sa iyo kaya gusto kong nasa tabi mo ako palagi. Ang tagal ko nang nawala sa tabi mo, hindi ko na hahayaan pang maulit pa iyon” seryosong sabi ko sa kanya.

“I know that. Kaya nga I’m so thankful dahil nandyan kayo ni Mike para sa akin. Kaya nga mahal na mahal ko kayong dalawa. Lahat ibinibigay ninyo para lang sumaya ako” kaming dalawa ni Mike ang instant shoulder niya nung time na nag-iisa nalang ito.

“Hindi nga lahat eh. Ako ang hahanap ng boyfriend mo. Yung hindi ka masasaktan”  pagbibiro ko.

“Pwede bang kayo nalang ni Mike ang boyfriend ko, dahil alam kong sa inyo lang ako hindi masasaktan. Lahat gagawin ninyo para lang maging masaya ako dahil kung hindi lagot kayo kina Tita Anna at Tita Mica”

“Baliw ka talaga noh. Alam mo namang kakampi mo ang mga parents namin. Kakalbuhin kami nun kapag may nangyari sa iyo na hindi maganda” natatawa kong sabi sa kanya.

“Buti alam ninyo. Isang sabi ko lang mananagot kayo sa kanila. Anyway dear, end ko na ito. Pupunta muna ako sa store. I need to buy my dinner. Got to go, see you soon”

Naku ginuguton na naman ng babaeng ito ang kanyang sarili. Baliw talaga eh. Pagnakasakit ito lagot pa kami kina Mama. Speaking of, matawagan nga si Mama.

“Hello, Ma. Di po ba sa Regent’s University po kayo nagcollege?” tanong ko kay Mama. Buti nalang at hindi busy.

“Yap. Bakit anak? May problema ka ba dyan?” alam kong nagtataka si Mama sa tanong ko.