My kind of love. H.S

Part 15

Harry's P.O.V

Πήρα τηλέφωνο τον Louis το βράδυ και του τα εξήγησα όλα. Μου είπε ότι δεν θα πάρει τους γονείς της ακόμα αλλά διαφώνησα. Ότι είναι να γίνει ας γίνει. Εγώ φταίω για όλα. Όλα τα έκανα εγώ και ο παλιοχαρακτήρας μου. Πλήγωσα τόσες γυναίκες για την Kate και τώρα δεν μπορώ να επανορθώσω για την Amelia. Για αυτή που αγάπησα αληθινά και για όλες τις υπόλοιπες. Να ζητήσω συγγνώμη και να της πω όσα αισθάνομαι αλλά δεν γίνεται. Θα της εξηγήσω αν θέλει να με ακούσει αλλά δεν ξέρω ποια θα είναι η αντίδραση της. Ή μάλλον ξέρω αλλά δεν θέλω να το παραδεχτώ. Ξέρω ότι θα με διώξει και τελείωσε. Η μόνη μου πραγματική αγάπη θα με διώξει και θα φταίω εγώ. Μπράβο σου Harry. Κρατούσα το κεφάλι μου και σκεφτόμουν μέχρι που ο γιατρός με έβγαλε από τις σκέψεις μου.

"Είναι κάνεις για την δεσποινίδα Jones;"

"Εγώ." Απάντησα και σηκώθηκα από την θέση μου αγχωμένος.

"Είναι καλά, ξύπνησε κι μπορείτε να την δείτε αλλά για λίγο."

"Σας ευχαριστώ πολύ." Ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη μου ενώ παράλληλα ήξερα ότι θα σβήσει αμέσως μόλις μπω στο δωμάτιο της.

Άνοιξα μέσα και την είδα στο κρεβάτι. Δεν κοιμόταν απλά καθόταν και περίμενε. Σαν να περίμενε εμένα, σαν να ήθελε να μου πει κάτι και πολύ φοβάμαι ότι δεν θέλω να το ακούσω.

"Είσαι καλά; Γιατί το έκανες αυτό Amelia;" είπα και ένα δάκρυ κύλησε. Μόνο στην σκέψη ότι δεν θα την ξαναδώ τρελενόμουν.

"Harry ήθελα να σε τιμωρήσω και μετά να φύγεις. Είσαι ελεύθερος λοιπόν. Μην ανησυχείς δεν πρόκειται να σου ρίξω ευθύνες για τίποτα."

"Πρέπει να σου εξηγήσω. Δεν φεύγω αν δεν γίνει αυτό."

"Δεν χρειάζεται. Αυτό που χρειάζομαι εγώ τώρα είναι να είσαι μακριά μου." Ήθελα να της εξηγήσω. Τώρα που ο Louis είναι στο καφέ του νοσοκομείου προλαβαίνω.

"Amelia όλο αυτό στο έκανα επειδή μισούσα μια πρώην μου. Τα είχαμε δύο μήνες και ήμουν τρελά ερωτευμένος μαζί της. Μια μέρα ξύπνησα και βρήκα ένα γράμμα δίπλα μου το οποίο έλεγε ότι έχει καρκίνο και ότι έχει μόνο έξι μήνες ζωής. Έμεινα δύο χρόνια σπίτι χωρίς να βγαίνω και είχα πάθει κατάθλιψη, ήμουν πραγματικά χάλια χωρίς αυτή." Εκείνη έκανε πως δεν άκουγε.
"Μετά από δύο χρόνια λοιπόν βγήκα από το σπίτι με ένα φίλο μου και τυχαία την είδα. Της ζήτησα εξηγήσεις και το μόνο που μου είπε ήταν ότι ήθελε να βρει μια καλή δικαιολογία για να με διώξει και βρήκε. Γέλασε με το αγόρι δίπλα της και μου αποκάλυψε πως απλά περνούσε λίγο χρόνο μαζί μου και πότε δεν με αγάπησε. Μετά από αυτό άλλαξα τελείως. Άρχισα να φέρομαι άσχημα σε όλες τις γυναίκες και να θέλω να τις εκδικούμε ώσπου γνώρισα εσένα. Ήσουν τόσο γλυκιά και καλή και κατάφερνες να βγάζεις στην επιφάνεια ένα κομμάτι που είχα θάψει για πάντα. Σε ερωτεύτηκα αλλά..." Η φωνή της με διέκοψε.

"Σταμάτα. Δεν θέλω να ακούσω τίποτα άλλο Harry. Όταν ερωτεύεσαι κάποιον δεν τον προδίδεις. Τώρα φύγε σε παρακαλώ." Γύρισε το κεφάλι της από την άλλη.

"Θα φύγω για πάντα γιατί δεν μου αξίζεις Amelia αλλά να ξέρεις σε αγαπώ πολύ κι ας μην με πιστεύεις. Δεν ήθελα να παραδεχτώ ότι ήμουν ερωτευμένος μαζί σου και να καταστρέψω ότι είχα δημιουργ...."

"Φύγε Harry. Όσο υπάρχει εγωισμός δεν υπάρχει αγάπη. Απλώς φύγε."

Σηκώθηκα από δίπλα της και άνοιξα την πόρτα. Όπως την έκλεινα της θύμησα κάτι.

"Σ ' αγαπώ." Δεν πιστεύω ότι αυτό το κορίτσι κατάφερε να της πω πως νιώθω και να χρησιμοποιήσω την λέξη "Σ ' αγαπώ". Θα μου λείψει. Δεν σήκωσε το κεφάλι της να με κοιτάξει. Για τελευταία φορά ήθελα να δω τα μάτια της. Να την ακούσω ξανά να μου λέει βλακείες για να δικαιολογηθεί όπως εκείνο το πρωί που την βρήκα έξω από την πόρτα μου. Αυτές οι σκέψεις πέρασαν τόσο γρήγορα από το μυαλό μου την στιγμή πως της έλεγα πως την αγαπώ. Ελπίζω μια μέρα να με συγχωρέσει. "Αντίο Amelia." Είπα σιγανά με κατεβασμένο το κεφάλι έξω από την πόρτα του δωματίου της. Μπήκα στο αυτοκίνητο και πήγα όσο πιο μακριά μπορούσα από εκεί. Έπιασα τον εαυτό μου να κλαίει σαν μικρό παιδάκι. Ποτέ δεν έχω νιώσει τόσες πολλές τύψεις στην ζωή μου. Ίσως να είναι αυτός ο τρόπος μου να δείχνω την αγάπη μου αλλά και πάλι δεν είναι ο σωστός.

Amelia's P.O.V

Δεν ήθελα να φύγει αλλά κάτι μέσα μου τον άφησε. Είναι αυτά που έλεγε αλήθεια άραγε; Αν είναι οποία κι αν το έκανε αυτό δεν έχει συναισθήματα και δεν θα έχει ποτέ πια την συνείδηση της καθαρή. Ποιος θα έλεγε ένα τέτοιο ψέμα; Χριστέ μου! Ώρες ώρες πονάω τόσο πολύ. Όλο αυτό το έκανα για να τον τιμωρήσω. Δεν θα του έριχνα πότε ευθύνες αν και εν μέρει ευθύνεται για αυτό. Όταν έφευγε από κοντά μου ήθελα να τον σταματήσω. Να του πω πως και εγώ τον αγαπώ. Να του πω πως ότι έγινε θα το περάσουμε μαζί αλλά επικράτησε η σιωπή αντί από την κραυγή και τα δάκρυα αντί του γέλιου που θα ακολουθούσε αν έμενε μαζί μου. Ήρθε και ο Louis να με δει του εξηγούσα όλα όσα εγιναν και μου φώναζε για την βλακεία που έκανα. Πήρα εξιτήριο μετά από δύο μέρες. Νόμιζα πως όλα πήγαιναν καλά και πως δεν θα τον ξανά έβλεπα ποτέ ξανά. Μόνο στη σκέψη αρρώσταινα.

Πως σας φαίνεται αυτό το part; Θα ξανά γυρίσει ο Harry; 💕