My kind of love. H.S

Part 59

Το επόμενο πρωινό δεν αργησε να έρθει. Έτσι ξύπνησα κατά τις 9 αφού δεν δούλευα και ήταν Σάββατο. Προχώρησα προς την κουζίνα και έφτιαξα τον καφέ μου έπειτα τον πήρα και πήγα στο σαλόνι. Άνοιξα την τηλεόραση και έβλεπα παιδικά. Μου θυμίζουν τα παιχνίδια που παίζαμε με τον Louis όταν ήμασταν μικρά και αντιγράφαμε ότι βλέπαμε στην τηλεόραση. Το αγαπημένο μας, θυμάμαι, ήταν ο Superman που τον υποδυόταν εκείνος και εγώ έκανα το κοριτσάκι που ζητούσε βοήθεια. Και πάντα με έσωζε. Χαμογέλασα λίγο στις αναμνήσεις εκείνες, τις αμέτρητες, που είχαμε δημιουργήσει εδώ και χρόνια όμως στενοχωρήθηκα που δεν τις συνεχίσαμε. Έκλεισα την τηλεόραση και πήγα να αλλάξω αφού περίμενα την μητέρα του. Το σκέφτηκα περισσότερο το γεγονός ότι ακούστηκε χαρούμενη. Πρέπει να προχωρήσει παρακάτω γιατί έχει κι άλλα παιδιά και πρέπει να τα στηρίξει αλλά συνεχίζει να αγαπάει τον Louis. Ποιος γονιός άλλωστε δεν θα αγαπούσε το παιδί του; Πώς μπορείς άραγε να το μεγαλώνεις στα σπλάχνα σου και ύστερα να μην το θες; Να το νιώθεις μέσα σου να κουνιέται, να το γεννάς, να πονάς για αυτό, να το μεγαλώσεις και μετά να το ξεχάσεις; Γίνεται αυτό;
Το κουδούνι χτύπησε. Άνοιξα και την αγκάλιασα σφιχτά. Ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια της και έβρεξε τον ώμο μου.

"Τι κάνεις κοριτσάκι μου;" είπε ενώ με έσφιξε λίγο παραπάνω. Μου έλειψε η αγκαλιά της. Την ένιωθα σαν μαμά μου. Μεγάλωσα στο σπίτι της και ο Louis στο δικό μου. Από όταν ήταν έγκυες οι μαμάδες μας έκαναν παρέα. Μέναμε δίπλα - δίπλα και ήμασταν αυτό που λέμε "μια πόρτα".

"Καλά είμαι. Εσείς πως είστε;" ρώτησα ενώ ήμουν ακόμη στην αγκαλιά της. Μετά από λίγο χωρίσαμε.

"Περάστε. Που είναι η βαλίτσα σας;"

"Δεν θα μείνω για πολύ κοπέλα μου. Πρέπει να σου μιλήσω για κάτι πολύ σημαντικό."

"Όπως θέλετε! Να σας κάνω καφέ;"

"Όχι ευχαριστώ. Κάθισε."

Καθίσαμε και ξεκίνησε να μου μιλάει.

"Με τον γιο μου είστε αχώριστοι από μικροί σωστά;"

"Σωστά αν και χωριστήκαμε." Ένα δάκρυ έκανε κίνηση να πέσει από τα μάτια μου όμως το συγκράτησα.

"Δεν θα ήθελε ποτέ να σε δει στενοχωρήμενη ή να σε πειράξει κανείς. Σε αγαπάει πάρα πολύ και θα έδινε τα πάντα για να μην σε στενοχωρήσει."

"Το ξέρω αλλά γιατί μου τα λέτε όλα αυτά;"

"Κοριτσάκι μου ο Louis δεν έχει πεθάνει." Είπε και νόμιζα πως δεν άκουσα καλά. Πως γίνεται αυτό; Τι λέει;