My kind of love. H.S

Part 57

Και πως γίνεται να σου περάσει ένα συναίσθημα τόσο εύκολα; Κι αν προσπαθεί πλαγίως να μου πει ότι δεν με αγάπησε και όλα αυτά που ζήσαμε ήταν απλά μια περιπέτεια, ένας ενθουσιασμός που σύντομα θα τελειώσει; Απλά θα το αντιμετωπίσω ψύχραιμα. Δεν θα τον ανάγκαζα να μείνει δίπλα μου χωρίς την θέλησή του ότι και να συνέβαινε. Δεν θέλω να μου περάσει αυτό που νιώθω για τον Harry. Είναι τόσο παράλογο αυτό που ζητάω; Και ναι, δεν θέλω ούτε εκείνου να του περάσει. Ίσως είναι εγωιστικό αυτό που λέω αλλά ειλικρινά δεν θέλω.
Τελείωσα το μπάνιο μου και βγήκα έξω. Είχε αποκοιμηθεί και έμεινα λίγο να τον παρατηρώ με ένα χαζό χαμόγελο στα χείλη. Έπειτα άφησα την πετσέτα στο κομοδίνο και έβαλα τα εσώρουχα μου και τις πιτζάμες μου μέχρι να ξυπνήσω τον Harry για να φύγουμε. Στο κεφάλι μου γύριζε η φράση που ξεστόμισε. "Κι αν μου περάσει αυτό που νιώθω για σένα;"

"Κι αν σου περάσει εγώ τι θα κάνω;" Επανέλαβα σιγανά δίπλα του και πήγα μέσα για να δω λίγη τηλεόραση. Μετά από λίγο ένιωσα τα χέρια του να μου χαϊδεύουν τα μαλλιά.

"Με τρόμαξες." Είπα και γύρισα.

"Τι ώρα είναι;" ρώτησε καθώς χασμουρηθηκε. Τα μαλλιά του ήταν ανακατεμένα και τα μάτια του ελαφρώς πρησμένα από τον ύπνο. Ήταν τόσο αστείος και όμορφος ταυτόχρονα.

"Δέκα." Απάντησα.

"Πάμε να ντυθουμε σε μια ώρα πρέπει να είμαστε εκεί." Με τράβηξε απαλά από το χέρι και πήγαμε μέσα. Έβγαλε την μπλούζα του και μετά το παντελόνι του.
Έμεινα να τον κοιτάω λίγο όμως με κατάλαβε και με πλησίασε με ένα πονηρό βλέμμα.

"Θες βοήθεια με το μπλουζάκι;" με φίλησε στον λοβο του αυτιού και μου έβγαλε την μπλούζα.

"Είπες ότι πρέπει να ντυθουμε και να φύγουμε." Απάντησα ενώ έβαλα τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του.

"Νομίζω προλαβαινουμε." Είπε και μου έβγαλε και το παντελόνι. Με σήκωσε και με κόλλησε στον τοίχο ενώ παράλληλα αφαίρεσα το εσώρουχο μου.

"Harry..." σταμάτησα για λίγο.

"Δεν έχω μαζί μου τώρα. Αν θες σταματάω." Είπε και πήγε να με κατεβάσει.

"Απλά μην τελειώσεις μέσα μου!" Είπα και συνέχισε.

****

"Ωραία τώρα πρέπει να βιαστούμε!" Είπε ενώ ντυνόταν γρήγορα και το ίδιο έκανα και εγώ.

"Τι ώρα σου είπαν; "

"23:30" Είπε ενώ έψαχνε τι σακάκι να πάρει.