Part 24

689 71 1
                                    

Περίμενα να έρθει ο Louis. Μακάρι να είχα πάει νωρίτερα κοντά της ή μάλλον καλύτερα να μην είχα φύγει ποτέ. "Θεέ μου βοήθησε την." Ψυθίριζα σκυμμένος και έκλαιγα δεν μπορώ να υπολογίσω πόση ώρα μέχρι που έφτασε.

"Που είναι;" ρώτησε ανυπόμονος. Τα μάτια του ήταν πρησμένα και κόκκινα από το κλάμα. Α ρε Louis, εγώ φταίω για αυτό.

"Στην εντατική." Χωρις να το καταλάβω ξεκίνησα πάλι να κλαίω. Με χτύπησε απαλά στον ώμο και μου είπε πως όλα θα πάνε καλά.

"Louis εγώ φταίω και γι αυτό. Για όλα εγώ φταίω."

"Δεν είναι δικό σου λάθος. Και μην διανοηθείς να φύγεις και να την παρατήσεις μολις ξυπνησει με την προϋπόθεση ότι φταις εσύ γιατί θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια."

"Αν ξυπνήσει." Πρόσθεσα καθώς μερικά ακόμη δάκρυα κύλησαν στα μάγουλα μου.

"Θα ξυπνήσει. Δεν υπάρχει περίπτωση να μας αφήσει μόνους Harry." Απάντησε καθώς  τον αγκάλιασα και συνέχιζα ακάθεκτος το κλάμα. Ένιωθα τόσο ένοχος για ότι έπαθε αυτό το κορίτσι αλλά ήθελα να είναι καλά. Τίποτα άλλο. Που να ήξερα ότι θα είναι χειρότερο να μείνουμε μακρυά. Για δεύτερη φορά την στιγμή που βρεθήκαμε κινδύνευσε η ζωή της. Δεν θα το αντέξω να φύγει για πάντα.

Βγήκε ο γιατρός και τρέξαμε προς το μέρος του.

"Πώς είναι γιατρέ;" ρώτησα.

"Τι της είστε;"

"Είμαστε ο φίλος και το αγόρι της." Απάντησε ο Louis.

"Είχε εσωτερική αιμορραγία όταν την έφερε το ασθενοφόρο. Συνήλθε για κάποια δευτερόλεπτα φωνάζοντας "Harry" αλλά μετά έπεσε σε κώμα. Όταν ήρθε είχε τις αισθήσεις της παρεπιπτόντως και μετά ακολούθησε αυτό που σας είπα. Θα την βάλουμε στο δωμάτιο σε λίγο και θα ήθελα να της μιλάτε αρκετά για ευχάριστα πράγματα και την ζωή της. Βοηθάει να συνέλθει. Αν έχω κάτι καινούργιο θα σας ενημερώσω."

"Ευχαριστούμε." Αναφώνησε ο Louis ενώ εγώ κάθισα στην καρέκλα πίσω μου αποτελειωμένος.

"Θα ξυπνήσει Harry. Θα πάμε σε λίγο στο δωμάτιο και θα την κάνουμε να γελάσει ξανά. Να γυρίσει σε εμάς από αυτά που θα της πούμε. Βάλε τα δυνατά σου Harry. Κάνε την να θέλει να γυρίσει πίσω σε σένα. Και θα ξυπνήσει."

"Μακάρι." Ψυθίρισα.

Amelia's P.O.V

Δεν ξέρω ακριβώς που βρίσκομαι. Για μια στιγμή. Είμαι εγώ αυτή; Γιατί έχω  μηχανήματα συνδεδεμένα πάνω μου; Στάσου, στάσου είναι αυτός ο Harry με τον Louis που στέκονται εκεί; Έτρεξα κοντά τους και τους αγκάλιασα αλλά συνεχίζουν να κλαίνε.

My kind of love. H.SWhere stories live. Discover now