Μπορώ να φύγω σήμερα. Είμαι τόσο χαρούμενη. Όλοι είναι εδώ και η μαμά μου επιμένει να μείνει μαζί μου για λίγο αλλά ο Harry και ο Louis της είπαν πως θα αναλάβουν εκείνοι και έτσι συμβιβάστηκε να γυρίσει πίσω. Μπήκαμε μέσα και καθίσαμε όλοι στο σαλόνι μου. Ήπιαμε καφέ και μιλήσαμε μέχρι να έρθει η ώρα να φύγουν οι γονείς και ο αδερφός μου. Πήγε μεσημέρι πια και έτσι ετοιμάστηκαν για να φύγουν. Με χαιρετούσε ο καθένας 10 λεπτά και μετά έφυγαν. Μαζί τους πήγε ο Louis και μετά θα πήγαινε αμέσως σπίτι του. Έτσι έμεινα μόνη με τον Harry.
"Λοιπόν, τι θέλεις να σου μαγειρέψω; Κάνω υπέροχα τόστ!" Είπε περήφανα.
"Θα ήθελα πολύ να δοκιμάσω." Είπα γελώντας. Έφτιαξε δύο τόστ και ήρθε στον καναπέ. Σηκώθηκα για να μαζέψω το τραπέζι όμως μου είπε να κάτσω και ότι θα το κάνει αυτός.
"Δεν πρέπει να σηκώνεσαι."
"Μα δεν έχω κάτι. Είπε ο γιατρός ότι είμαι μια χαρά. Ίσως πονάει λίγο το κεφάλι μου αλλά δεν έχω κάτι."
"Ότι σου είπα."
Αναστέναξα. Τελείωσε με τα πιάτα και ήρθε δίπλα μου. Μετά από κάτι ώρες σκέφτηκα να πάρουμε ταινία. Η ώρα ήταν εννιά.
"Να δούμε ταινία;"
"Καλά." Απάντησε.
"Το if I stay."
"Το έχεις ξαναδεί;"
"Ναι."
"Και γιατί να το ξαναδείς;"
"Έλαα!" Του έκανα τα γλυκά ματάκια και του φίλησα απαλά τη μύτη.
"Καλά πάω να την πάρω."
"Σε περιμένω."
Σε δέκα λεπτά είχε επιστρέψει και μουρμούριζε.
"Καλά τι με έβαλες να πάρω; Θα κλαις μια ζωή με αυτές τις σαχλαμάρες."
"Σταμάτα και βάλε τη."
Την έβαλε.
2 ώρες μετά.
"Σταμάτα παιδί μου."
"Άφησε με."
"Σταμάτα να κλαις Harry."
"Δεν έπρεπε να την δούμε."
"Την έχω δει τρεις φορές."
"Γι αυτό δεν κλαις τόσο."
"Εντάξει ηρέμησε όμως."
"Δεν το θυμάσαι αυτό οκ;"
KAMU SEDANG MEMBACA
My kind of love. H.S
Fiksi Penggemar"Κοίτα τι σου έχει κάνει Amelia! Είσαι χάλια από την μέρα που έφυγε. Σε χρήσιμοποιήσε. Σταμάτα να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου." είπε ο Louis αλλά συνέχισα να μην ακούω κανενα.
