My kind of love. H.S

Part 32

Την σήκωσα και την πήγαινα στο κρεβάτι.  Την σκέπασα και πήγα για μπάνιο. Μετά από δέκα λεπτά βγήκα. Την είδα να κάθεται στο κρεβάτι. Τα χέρια της "αγκάλιαζαν" τα πόδια της και περίμενε να βγω.

"Amelia; Είσαι καλά; Γιατί ξύπνησες; " την ρώτησα. Είχε ανάγκη από ύπνο.

"Έλα εδώ." Είπε. Ήμουν με την πετσέτα μόνο στην μέση μου οπότε της είπα να περιμένει. Ντύθηκα και πήγα δίπλα της.

"Harry συγνώμη." Είπε.

"Για ποιο λόγο;" ρώτησα ξαφνιασμένος.

"Συγγνώμη που δεν μπορώ να κάνω κάτι. Δεν είμαι καλά. Θέλω τόσο πολύ να είμαι μαζί σου και να είμαστε ευτυχισμένοι. Πίστεψε με είναι όλα όσα ήθελα αλλά πραγματικά δεν μπορώ να συνέλθω ακόμη."

"Είναι δύσκολο και το ξέρω. Δεν σου ζήτησα να είσαι καλά απλά να μου μιλάς εντάξει; Είμαι εγώ εδώ για να σε στηρίξω και μην φοβάσαι δεν πρόκειται να φύγω. Στο υπόσχομαι."

"Δύο μέρες τώρα είσαι δίπλα μου και δεν με άφησες ούτε στιγμή και σε ευχαριστώ για αυτό αλλά σε έχω κουράσει ήδη. Το νιώθω. Δεν είναι αυτό αγάπη. Να γίνεσαι βάρος στον άλλο." Είπε.

"Δεν μου είσαι βάρος. Ποτέ δεν θα είσαι. Είναι νωρίς ακόμη. Θα το ξεπεράσεις. Θα το ξεπεράσουμε μαζί."

Ξάπλωσε δίπλα μου ακουμπώντας το κεφάλι της στο στήθος μου και πέρασε το χέρι της γύρω από την κοιλιά μου κρατώντας με λες και θα με έχανε. Στενοχωριέμαι τόσο που δεν μπορώ να κάνω κάτι για να είναι καλά. Κάνεις δεν μπορεί.

1 εβδομάδα αργότερα.

Ήταν στην ίδια περίπου κατάσταση. Δεν μιλούσε και πολύ. Κάθε βράδυ ένα φιλί και ένα καληνύχτα. Τίποτα άλλο. Δεν ήθελα να την βλέπω άλλο έτσι. Σήμερα θα έφευγε. Θα πήγαινε στην Βοστόνη να δει τους γονείς της.

Με κάλεσαν σε ένα πάρτι το Σάββατο, αύριο δηλαδή,  τα παιδιά. Τους υποσχέθηκα πως θα πάω αφού εκείνη γυρίζει Κυριακή. Άρχισε να τεντώνεται και να χασμουριέται δίπλα μου.

"Ξύπνησες." Ψυθίρισα στο αυτί της.

"Ναι." Είπε με ένα μικρό χαμόγελο να έχει σχηματιστεί στα χείλη της. Πρώτη φορά γελάει μετά τον χαμό του Louis.

"Καλημέρα." Είπε καθώς ένωσε τα χείλη μας απαλά.

"Καλημέρα." Απάντησα μετά το φιλί. Φαίνεται να έχει όρεξη σήμερα.

"Πάω για μπάνιο." Είπε. Εγώ κατέβηκα κάτω έβαλα καφέ και την περίμενα. Μετά από λίγο κατέβηκε. Τα μαλλιά της ηταν βρεγμένα και φορούσε μια στενή μακρομάνικη μπλούζα  και ένα κολάν. Που να ήξερες πόσο σε θέλω αυτή τη στιγμή.  Δεν μπορώ όμως. Την πρώτη φορά την πλήγωσα και δεν θα συνεχίσω αν δεν μου το επιτρέψει εκείνη.
Έβαλε και εκείνη καφέ και ήρθε δίπλα μου.

"Δεν σε πειράζει έτσι;" Μου απηύθυνε τον λόγο.

"Ποιο;" Ήπια μια γουλιά από τον καφέ μου ενώ την κοιτούσα.

"Το ότι θα πάω για δύο μέρες στη Βοστόνη. Νομίζω ότι θα μου κάνει καλό να γυρίσω για λίγο σπίτι, άλλωστε σε δύο μέρες πάλι εδώ θα είμαι."

"Δεν υπάρχει πρόβλημα. Αρκεί να είσαι καλά." Είπα και μου χαμογέλασε. Την αγκάλιασα και συνεχίζαμε να απολαμβάνουμε τον καφέ μας μέχρι να έρθει η ώρα να φύγει.

Μετά από 2 ώρες την πήγα στο αεροδρόμιο.

"Θα μου λείψεις Harry."

"Και μένα."

Την χαιρέτησα και έφυγα για το σπίτι. Η ημέρα πέρασε βαρετά χωρίς εκείνη. Μου ελειπε αρκετά παραδέχομαι. Πήγαμε στο σπίτι του Zayn αργότερα. Καθίσαμε εκεί και το βράδυ γύρισα σπίτι. Είχα ανάγκη από ύπνο. Όλη την εβδομάδα περισσότερο πρόσεχαν την Amelia πάρα κοιμόμουν. Ήθελα να νιώθει ασφαλής.

Την επόμενη μέρα ξύπνησα αργά το πρωί. Βαριόμουν τόσο πολύ που δεν έβλεπα την ώρα να βγω από εδώ μέσα.

Βράδιασε. Ντύθηκα, πήρα το αμάξι μου και ξεκίνησα για το μαγαζί που γινόταν το πάρτι. Οι άλλοι ήταν εκεί. Καθίσαμε σε ένα τραπέζι μόνοι. Ήπιαμε αρκετά μπορώ να πω. Κατά τις 3 ήρθε μια κοπέλα και μου κόλλησε. Είχα πιει και παρασύρθηκα από τα αγόρια που έλεγαν διάφορα και έτσι την έβαλα στο αυτοκίνητο και την πήγαινα σπίτι. Ανεβήκαμε πάνω και δεν έβρισκα τα κλειδιά του διαμερίσματος μου. Είχα τα κλειδιά της Amelia και άνοιξα το δικό της.

Amelia's P.O.V

Μίλησα με την μαμά μου και μου έκανε πολύ καλό αυτό. Πήρα το αεροπλάνο την επόμενη μέρα και γύρισα. Άνοιξα την πόρτα και περίμενα μέσα να του κάνω έκπληξη.

Have a good night guys!! I hope you like it. 💗💘