My kind of love. H.S

Part 4

Είχε πάει απόγευμα και αποφάσισα να πάω μια βόλτα στο πάρκο απέναντι από την εταιρεία ντύθηκα και πήγα. Πέρασα και από τον δρόμο που με έσωσε. Μα τι έχω πάθει; Ξεκόλλα λίγο Amelia. Μου λείπει ο Louis. Μακάρι να ερχόταν για κάποιες μέρες. Κάθισα σε ένα παγκάκι αφού πήρα ένα καφέ και παρατηρούσα. Ήταν όλα τόσο όμορφα αλλά δεν είχα κανένα να τα μοιραστώ. Η πρώτη μου σχέση ήταν αυτή με τον διευθυντή μου. Μετά με απέλυσε επειδή κατάλαβε ότι δεν θα του έδινα αυτό που ήθελε. Ομολογώ πως στο λύκειο αρκετά αγόρια μου είχαν ζητήσει να γίνω το κορίτσι τους εγώ δεν ήθελα. Ήμουν περισσότερο της παρέας. Είχε αρχίσει να βραδιάζει και έφυγα από το πάρκο. Κατά τις 9 ήμουν σπίτι. Δεν είχα τι να κάνω. Ένιωθα μόνη. Έκανα μπάνιο και κατά τις 11 πήγα για ύπνο. Ήμουν μόνη στην πολυκατοικία. Αν και Νέα Υόρκη η δική μου πολυκατοικία είχε μόνο δύο ορόφους με δύο διαμερίσματα στον καθένα. Την ώρα που ξάπλωσα  άκουσα μουσικές από το απέναντι διαμέρισμα. Έλειπα πολλές ώρες και δεν κατάλαβα τίποτα. Ίσως είχαν φέρει τις προηγούμενες μέρες τα πράγματα τους και σήμερα να ήρθαν να μείνουν. Έπρεπε να ξυπνήσω στις 7 αλλά δεν ήθελα να τους το χαλάσω. Έκλεισα τα μάτια μου αλλά ο θόρυβος ήταν πολύ δυνατός. Είχε φτάσει η ώρα 4 και δεν είχα κοιμηθεί ακόμη. Πρώτη μέρα στη δουλειά αύριο και θα είμαι σαν ζόμπι. Αποφάσισα να πάω δίπλα να τους πω να το χαμηλώσουν έστω και λιγάκι αν γίνεται.

Προχώρησα και χτύπησα την πόρτα.

"Πώς μπορώ να βοηθήσω;" άνοιξε ένα μελαχρινό αγόρι πολύ όμορφο μπορώ να πω.

"Θα μπορούσες να χαμηλώσεις την μουσική λίγο;" είπα ευγενικά αλλά ήμουν έτοιμη να τον βρίσω. Είχε μια ειρωνεία το ύφος του.

"Δεν είμαι εγώ ο ιδιοκτήτης όμορφη." Είπε κλείνοντας μου το μάτι. Ω θεέ μου. Υπομονή Amelia.

"Και ποιος είναι τότε;" έκανε χώρο και μου έδειξε.... ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΎΩ. Ο Harry. Ο Harry με δύο κορίτσια αγκαλιά στον καναπέ να σαλιαρίζουν. Εκνευρίστηκα και έφυγα. Από ότι είδα ηταν άλλοι δύο άντρες μέσα ένας ξανθούλης και ένας καστανός. Χαιρέτησα βιαστικά και έφυγα. Η μουσική ακόμη στο τέρμα και η ώρα έξι. Είχα νευριάσει τόσο πολύ με την εικόνα του. Μπήκα για ντουζ και αμέσως μετά για πρωινό. Η σκέψη μου δεν έφευγε από τις κοπέλες στην αγκαλιά του. Η ώρα ήταν 7:20 και δεν ήθελα να αργήσω πρώτη μέρα. Η μουσική ευτυχώς σταμάτησε μια ώρα νωρίτερα. Αλλά και πάλι δεν θα προλάβαινα να κοιμηθώ. Δεν θα μπορούσα από τα νεύρα μου."Ξεκόλλα Amelia." Μια φωνή έλεγε και ξανά έλεγε μέσα μου αλλά ήταν σαν να μην την ακούω.
Έβαλα αυτά τα ρούχα ⬇