Άρχισα να απομακρύνομαι. Ο Harry σταμάτησε και με περίμενε ένωσα τα χέρια μας και προχωρήσαμε μαζί προς το αυτοκίνητο. Ένιωθα ένα τίποτα. Λες και ότι έζησα δεν είχε κανενα νόημα χωρίς εκείνο. Γιατί άραγε η ζωή να είναι τόσο δύσκολη; Γιατί να κάνει τους ανθρώπους να υποφέρουν; Ποτέ δεν θα ξεχάσω ότι ήταν εκεί πάντα για μένα. Ποτέ δεν θα φύγει από το μυαλό μου η εικόνα του να γελάει, να κοιμάται, να νευριάζει και σαφώς να με υπερασπίζεται. Μετά το Γυμνάσιο ήταν πραγματικά ένας ιππότης. Ποτέ δεν με άφησε να τα βγάλω πέρα μόνη μου αν και του έλεγα πως δεν ήταν ανάγκη.
"Θα μου λείψεις Lou." Σκέφτηκα καθώς άνοιγα την πόρτα του συνοδηγού, γύρισα το κεφάλι μου προς τον τάφο του και θυμήθηκα κάθε στιγμή που γελούσαμε και ήμασταν με όλη την σημασία της λέξεως καλά. Γύρισα το κεφάλι μου κλείνοντας δυνατά τα μάτια μου και έπεσαν κάποια δάκρυα από τα μάτια μου. Μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο. Έβαλα την ζώνη μου και κοιτούσα μπροστά χαμένη περιμένοντας πότε θα ξεκινούσε ο Harry."Είμαι εγώ εδώ για σένα τώρα μωρό μου." Είπε γλυκά και μου κράτησε το χέρι.
Έμεινα αμίλητη και ακίνητη. Τίποτα δεν θα είναι το ίδιο, ήθελα να του απαντήσω όμως και εκείνος προσπαθεί να με κάνει να νιώσω καλύτερα αν και ξέρει πως αυτό δεν γίνεται.
Άφησε το χέρι μου και ξεκίνησε να οδηγά. Κάνεις δεν μιλούσε κατά την διάρκεια της διαδρομής. Έβλεπα ότι και ο Harry ήταν συντετριμμένος με τον θάνατο του Louis. Δεν ήξερα τι είχε συμβεί όσο ήμουν στο νοσοκομείο με αυτούς τους δύο όσο ήμουν σε κώμα. Δεν πρόλαβα.
Ακούμπησα το κεφάλι μου στο παράθυρο και σκεφτόμουν. Τα μάτια μου ήταν σταθερά υγρά σε κάθε σκέψεις που περνούσαν από τα "μπροστά" μου. Ένιωθα ότι ο Harry ήθελε να με βοηθήσει αλλά δεν ήξερε πως.
Φτάσαμε έξω από το σπίτι. Άνοιξα την πόρτα και βγήκα έξω. Ο Harry πάρκαρε το αυτοκίνητο και με ακολούθησε πάνω. Άνοιξα και μπήκαμε μέσα. Έτρεξα στο δωμάτιο μου. Οι φωτογραφίες μου στον τοίχο με εκείνον , το άλμπουμ με όλες μας τις φωτογραφίες που είχα πάντα στο κομοδίνο μου όλα μου τον θύμιζαν. Κάθισα στο κρεβάτι και έβλεπα το άλμπουμ. Τόσες φωτογραφίες, τόση χαρά, τόση βλακεία τόση.... Δεν μπορώ να το αντέξω αυτό. Πέταξα το άλμπουμ στον απέναντι τοίχο και άρχισα να κλαίω περισσότερο. Ο Harry στο άκουσμα του θορύβου έτρεξε στο δωμάτιο.Harry's P.O.V
Έτρεξα στο δωμάτιο και είδα το άλμπουμ με τις φωτογραφίες κάτω και εκείνη ξαπλωμένη στο κρεβάτι να κλαίει. Την πλησίασα καθώς την σήκωσα λιγάκι για να μπορώ να την κρατήσω στην αγκαλιά μου.
YOU ARE READING
My kind of love. H.S
Fanfiction"Κοίτα τι σου έχει κάνει Amelia! Είσαι χάλια από την μέρα που έφυγε. Σε χρήσιμοποιήσε. Σταμάτα να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου." είπε ο Louis αλλά συνέχισα να μην ακούω κανενα.