My kind of love. H.S

Part 36

Amelia's P.O.V

Ξύπνησα πιο νωρίς από εκείνον και πήγα για μπάνιο. Σκεφτόμουν τι έγινε χθες. Ήθελα τόσο πολύ αλλά ο πόνος ήταν ανυπόφορος. Δεν καταλαβαίνω γιατί, αφού δεν είναι η πρώτη μου φορά. Μόλις τελείωσα ντύθηκα και βγήκα έξω. Δεν είχε ξυπνήσει ακόμη έτσι κατέβηκα κάτω και πήρα πρωινό μόνη.
Καθομουν στην κουζίνα όταν άκουσα τα βήματα του. 

"Καλημέρα." Είπε και μου έδωσε ένα φιλί.

"Καλημέρα." Ομολογώ πως ήμουν λίγο μπερδεμένη από χθες και μου φαινόταν.

"Τι έχεις;" ρώτησε.

"Γιατί έγινε αυτό χθες;"

"Δεν ξέρω μωρο μου. Θα δούμε σήμερα." Είπε και με πλησίασε. Με σήκωσε και με έβαλε πάνω στον πάγκο.

"Και αν δεν μπορέσω ξανά;" χαμήλωσα το κεφάλι μου.

"Δεν πειράζει μωρό μου. Αρκεί να μην πονάς." Είπε και με φίλησε στο μάγουλο. "Θες να προσπαθήσουμε τώρα;" συμπλήρωσε.

"Εντάξει." Απάντησα.

Ξεκίνησε αφήνοντας φιλιά στο λαιμό μου και μου έβγαλε την μπλούζα και κατ ' επέκταση το τζιν μου. Με φίλησε στα χείλη και πήγε στην περιοχή μου. Με το ένα του χέρι έβγαλε το σουτιέν μου.

"Ίσως πονέσει λίγο αυτό μωρό μου αλλά προσπαθώ να καταλάβω γιατί πονάς τόσο." Μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί στα χείλη και τοποθέτησε μέσα μου ένα δάχτυλο. Τσίριξα ελάχιστα γιατί πόνεσα αλλά δεν ήθελα να σταματήσουμε πάλι να φταίω εγώ.

"Είσαι εντάξει;"

Έγνεψα δαγκωνοντας τα χείλη μου. Άρχισε να κινεί μέσα μου αργά το δάχτυλο του. Πονούσα τόσο πολύ αλλά ήθελα να συνεχίσουμε. Δεν ήθελα πάλι να του το χαλάσω.

"Θες να σταματήσω;"

"Όχι είμαι εντάξει." Είπα. Ο πόνος γινόταν όλο και πιο έντονος όσο πήγαινε πιο γρήγορα. Ένα φιλί του με έκανε να ξεχάσω για λίγο τον πόνο. Σταμάτησε μετά από λίγο. Κατέβασε την φόρμα του ενώ δεν φορούσε μπλούζα.

"Είσαι έτοιμη; Από ότι κατάλαβα "έκλεισες" ξανά με κάποιο τρόπο και πρέπει να σε "ανοίξω" ξανά θέλεις;"μου χαΐδεψε το μάγουλο και μου έδωσε ένα φιλί.

"Ναι." Είπα αλλά δεν ήμουν καθόλου σίγουρη. Πήγε μέσα και έφερε ένα προφυλακτικό. Το έβαλε και πριν μπει μέσα μου ρώτησε επανέλαβε την ερώτηση. Η απάντηση μου ήταν θετική και έτσι ξεκίνησε.

Με αργές κινήσεις στην αρχή ξεκίνησε και έβαλα τα χέρια μου στην πλάτη του σφίγγοντας τον. Πονούσα αλλά έπρεπε να προσπαθήσω. Επιτάχυνε και εγώ κάρφωσα τα νύχια μου στην πλάτη του όμως δεν διαμαρτυρήθηκε. Συνέχιζε ενώ εγώ πονούσα ακόμη πιο πολύ ώσπου άρχισα να δακρύζω. Ένα δάκρυ έπεσε στην πλάτη του όπως τον είχα αγκαλιάσει με αποτέλεσμα να με κοιτάξει.

"Μωρό μου. Γιατί δεν μου λες να σταματήσω τόση ώρα;" είπε χαιδεύοντας τα μαλλιά μου και πήγε να βγει όμως τον σταμάτησα.

"Συνέχισε." Του είπα ενώ η αναπνοή μου πάλευε να σταθεροποιηθεί.

"Μα Amelia.."

"Συνέχισε." Τον διέταξα. Με φίλησε πριν ξανά ξεκινήσει. Έπεσα και πάλι στην αγκαλιά του ενώ αυτή την φορά ο πόνος ήταν πιο ήπιος μέχρι που δεν πονούσα καθόλου πια. Όταν τελείωσε έμεινε για λίγο μέσα μου και εγώ στην αγκαλιά του.

"Συγγνώμη." Ψυθίρισε στο αυτί μου.

"Γιατί;" απάντησα με τρεμάμενη φωνή.

"Που σε πόνεσα. Δεν το ήθελα."

"Δεν πειράζει άλλωστε προς το τέλος δεν πονούσα καθόλου."

Με φίλησε και με πήρε από το χέρι. Μπήκαμε στο μπάνιο και κάναμε μαζί. Μετά κατεβήκαμε κάτω και εκείνος Κάθισε στο σαλόνι ενώ εγώ καθάριζα πολύ καλά την κουζίνα και κυρίως τον πάγκο.

Αυτό ήταν. Ελπίζω να σας αρέσει το βιβλίο μου. Love you 💕💕💟