Με πήρε από το χέρι λες και ήμουν ένα μικρό κοριτσάκι που δεν ήξερε πού πήγαινε και κάναμε βόλτες. Πήγαμε στα άλογα ξανά και μετά από αρκετή ώρα πήγαμε στο σπίτι. Χιονίζει και ο ουρανός ήταν σκοτεινός παρόλο που ήταν μεσημέρι.
"Λοιπόν, κύριε Styles, για πόσο σκοπεύετε να με κρατήσετε εδώ;"
"Για μια αιωνιότητα." Είπε σαν να έδινε την μεγαλύτερη παράσταση της ζωής του και δεν υπήρχε λόγος.
"Καλά ηρέμησε Brad και απάντησε μου."
"Ε όχι και Brad." Παρεξηγήθηκε.
"Σε χαλάει;"
"Ναι. Εγώ είμαι πιο όμορφος." Υπερήφανεύτηκε.
"Θα κάνω εμετό." Είπα σιγανά.
"Τι είπες;" με κοίταξε με δολοφονικό βλέμμα.
"Τίποτα, απλά συμφώνησα." Είπα γελώντας σιγανά για να μην με καταλάβει.
"Και τώρα θα έχεις την τιμή να δοκιμάσεις την σπεσιαλιτέ μου."
"Ωχ. Η οποία είναι;"
"Μακαρόνια καρμπονάρα." Γέλασε υπερήφανος για τον εαυτό του.
"Εμ να εγώ, βασικά, έχω φάει."
"Αν ξαναμιλήσεις θα φας το τηγάνι στο κεφάλι." Με απείλησε.
"Οκ σκάω."
Μετά από λίγο ήταν έτοιμα και έφτιαξε το τραπέζι για να καθίσουμε. Κρύωνα λίγο αλλά δεν είπα τίποτα προς το παρόν. Άναψε μερικά κεριά και τράβηξε την καρέκλα για να καθίσω.
"Ωω τι ευγενικός!" Του χαμογέλασα.
"Και χρυσοχέρης."
"Καλά αυτό θα το δούμε τώρα αγάπη μου." Είπα και μου ξέφυγε ένα γελάκι.
"Εάν συνεχίσεις θα σε αφήσω νηστική. Μην κοιτάς που κάνω τον ηλίθιο τόση ώρα, βλέπω ότι με κοροϊδεύεις." Προσπαθούσε να συγκρατήσει το γέλιο του.
"Συγγνώμη."
Σέρβιρε και ξεκινήσαμε να τρώμε. Τα μακαρόνια είχαν λίγο παραπάνω αλάτι και η κρέμα δεν είχε καθόλου οπότε μαζί ήταν μια χαρά. Στην πρώτη μπουκιά με έπιασε το γέλιο ου με την φάτσα του Harry. Μάλλον τα μακαρόνια του ήταν πιο αλμυρά και από τα δικά μου. Άδειασε το μισό τηγάνι με την κρέμα στο πιάτο του και πρόσθεσε λίγη ακόμη στο δικό μου. Δοκίμασε και αναφώνησε "Τώρα μάλιστα." Εγώ δεν μπορούσα να συγκρατήσω άλλο το γέλιο και ξεκίνησα να γελάω χωρίς σταματημό. Ο Harry σταύρωσε τα χέρια του και με κοιτούσε σαν εξωγήινο. Βασικά το θέαμα του πιάτου του ήταν το πιο αστείο από όλα αφού είχε υπερχειλίσει από την ποσότητα που είχε βάλει σε κρέμα. Κοιτούσα το πιάτο του και δεν μπορούσα να σταματήσω να γελάω ενω μετά από λίγο ξεκίνησε και εκείνος να γελάει αφού κατάλαβε το λόγο που γελούσα.
Φάγαμε όσο μπορούσαμε και μάζεψα το τραπέζι και έπλυνα τα πιάτα αφού εκείνος είχε πάει στους στάβλους για να ετοιμάσει τα άλογα να κάνουμε βόλτα. Τελείωσα και πήγα εκεί. Ήταν έτοιμα και με βοήθησε να ανέβω σε ένα πανέμορφο καφέ και ψηλό άλογο ενώ εκείνος διάλεξε ένα κατάμαυρο. Κάναμε βόλτες μέσα διότι έξω έκανε υπερβολικό κρύο και δεν μπορούσαμε να βγούμε. Η ώρα ήταν πια 6 το απόγευμα. Πήγαμε μέσα καθώς ο Harry κρατούσε ξύλα για να ανάψει την φωτιά. Είχε ένα υπέροχο τζάκι το σπίτι και καλοριφέρ στα υπόλοιπα δωμάτια εκτός το σαλόνι που βρισκόταν εκείνο."Θες βοήθεια;"
"Όχι μπορώ." Μου γέλασε. Μετά από τέσσερις προσπάθειες το τζάκι ήταν αναμμένο και εμείς καθόμασταν δίπλα του στο καναπέ με δύο ποτήρια κόκκινο κρασί.
"Harry." Είχε περάσει το χέρι του στους ώμους μου και καθόμασταν αγκαλιά στον καναπέ απολαμβάνοντας την στιγμή.
"Μμμ."
"Όταν σε είδα με εκείνη την κοπέλα ήθελα τόσο να σε χαστουκίσω."
"Απλά ήθελα να περάσω τον χρόνο μου."
"Τέλος πάντων." Έκανε ακόμη λίγο κρύο καθώς εκτός από το τζάκι δεν υπήρχε άλλη θέρμανση στο σαλόνι.
"Πάω να φέρω μια κουβέρτα." Άφησε ένα φιλί στο μέτωπο μου ενώ σηκώθηκε να την φέρει.
Την έφερε και σκεπαστήκαμε καθώς ξαναπέρασε το χέρι του στους ώμους μου και ακούμπησα το κεφάλι μου στο στήθος του. Ο καναπές γινόταν και κρεβάτι οπότε πριν ξανά ξαπλώσει τον άνοιξα για να είμαστε πιο άνετα.
"Harry, με ποσες έχεις... Θέλω να πω... εμ.."
"Αρκετές."
Δεν απάντησα τίποτα. Το ότι έχει με τόσες πολλές με ενοχλεί λίγο αλλά εντάξει ίσως ζηλεύω λίγο αλλά θα μου περάσει.
"Ενοχλήθηκες;" με ρώτησε ενώ παράλληλα μου χαΐδεψε τα μαλλιά.
"Όχι."
"Μωρό μου, τώρα είμαστε μαζί, οι δύο μας, μόνοι μας. Μην σκέφτεσαι πόσες πέρασαν από το κρεβάτι μου αλλά από την καρδιά μου. Εκεί πραγματικά άγγιξε μόνο μια."
"Η Κάθριν;" σήκωσα δειλά το βλέμμα μου και τον κοίταξα.
"Εσύ χαζούλα."
Είπε ενώνοντας τα χείλη μας.
Καλο βράδυ αγάπες. Ελπίζω να σας αρέσει 💟💞
DU LIEST GERADE
My kind of love. H.S
Fanfiction"Κοίτα τι σου έχει κάνει Amelia! Είσαι χάλια από την μέρα που έφυγε. Σε χρήσιμοποιήσε. Σταμάτα να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου." είπε ο Louis αλλά συνέχισα να μην ακούω κανενα.