Ακούμπησα το κεφάλι μου στο στήθος του και εκείνος τράβηξε το άσπρο σεντόνι για να σκεπάσει τα ολόγυμνα σώματα μας. Πέρασε το χέρι του γύρω μου και με κράτησε. Όπως καθόμασταν ήσυχοι του ξέφυγε ένα κομμάτι από το αγαπημένο μου τραγούδι.
"Τι τραγούδησες;" ρώτησα και τον κοίταξα στα μάτια.
"Άστο, τίποτα." Απάντησε αδιάφορα.
"Έχεις πολύ ωραία φωνή. Έλα, είναι το αγαπημένο μου, θα μου το τραγουδήσεις;" τον παρακάλεσα.
"Δεν θέλω."
"Θα σου τραγουδήσω και εγώ μετά αν το κάνει πιο εύκολο."
Δεν απάντησε.
"Σε παρακαλώ." Τον έσφιξα όπως είχε αγκαλιάσει την μέση του και το κεφάλι μου πίεζε ακόμη το στήθος του.
"Καλά." Είπε και κάθισε για να μου τραγουδήσει. Το ίδιο έκανα και εγώ.
"Isn't she lovely?
Isn't she wonderful?
Isn't she precious?
Less than one minute old.
I never thought through love we'd be
Making one as lovely as she
But isn't she lovely made from love?
Isn't she pretty?
Truly the angel's best
Boy, I'm so happy
We have been heaven blessed
I can't believe what God has done
Through us he's given life to one
But isn't she lovely made from love?"
Είχα μείνει να απολαμβάνω το αγαπημένο μου τραγούδι από τον αγαπημένο μου άνθρωπο και την αγγελική του φωνή.
"Ήταν τέλειο." Τον φίλησα.
"Οκ τώρα εσύ!" Διέταξε.
"Ποιο θέλεις να πω;"
"Το crazy in love." Είπε μετά από λίγη σκέψη.
"Μόνο το ρεφρέν." Είπα και ξεκίνησα.
"Got me looking so crazy right now, your love's
Got me looking so crazy right now
Got me looking so crazy right now, your touch
Got me looking so crazy right now
Got me hoping you'll page me right now, your kiss
Got me hoping you'll save me right now
Looking so crazy in love's,
Got me looking, got me looking so crazy in love."
Πήρα μια ανάσα και σταμάτησα.
"Λοιπόν;" ρώτησα γεμάτη αγωνία.
"Αυτό κι αν ήταν τέλειο." Είπε και μου έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο.
Ξανά ξαπλώσαμε αγκαλιά ενώ δεν θεωρήσαμε απαραίτητο να βάλουμε κάτι πάνω μας. Είναι ο μόνος άνθρωπος που δεν ντρέπομαι όταν είμαι γυμνή μπροστά του. Μετά από λίγη ώρα αποκοιμήθηκε όμως εγώ είχα τύψεις. Ο Liam μου φέρθηκε καλύτερα από όλους αυτούς που έχω γνωρίσει και όμως εγώ τον πρόδωσα. Τον αγαπάω αλλά όχι όπως τον Harry. Είμαι σίγουρη πως θα συμβεί πάλι κάτι με τον Harry και θα χωρίσουμε και ίσως να μην θέλω να το παραδεχτώ αλλά ξέρω πως ο Harry δεν θα είναι ποτέ δικός μου. Δεν το θέλω αυτό, όταν είμαι με κάποιον θέλω να είναι μόνο δικός μου και ο Liam ήταν εκείνος που δεν με πίεσε για τίποτα, που ένα χρόνο τώρα περίμενε υπομονετικά το ποτέ θα είμαι έτοιμη και δεν πήγε με άλλη. Ήταν αυτός που με αγαπούσε ακόμη κι όταν του έλεγα ότι αγαπάω ακόμη τον Harry χωρίς να τον νοιάζει. Τώρα, τον πρόδωσα με τον χειρότερο τρόπο. Έγινε ότι έγινε με τον Zayn και μετά από αυτό ήρθαμε εδώ και κάναμε έρωτα. Παρόλα αυτά που μου έχει κάνει εγώ σήμερα δεν ήμουν η Amelia που είχα γίνει τελευταία. Χωρίς αδυναμίες, χωρίς να με επηρεάζει τίποτα πια και ξαφνικά έρχεται πίσω και κάνει άνω κάτω όλη μου την ζωή. Μου είχε λείψει όμως αν με ήθελε πραγματικά δεν θα με άφηνε τότε. Η ώρα ήταν 8 το πρωί. Έβαλα κάτι ρούχα που μου έδωσε. Τα είχε ξεχάσει μια κοπέλα από τις πολλές που είχαν έρθει εδώ. Έβαλα τα ταλαιπωρημένα τακούνια μου και την ζακέτα που φορούσα χθες, πλησίασα στο κρεβάτι, τον σκέπασα καλύτερα και φίλησα απαλά το κεφάλι του για να μην ξυπνήσει. Βρήκα χαρτί και στυλό πάνω στο γραφείο του και έτσι κάθισα να γράψω ένα σημείωμα για όταν θα ξυπνήσει.
YOU ARE READING
My kind of love. H.S
Fanfiction"Κοίτα τι σου έχει κάνει Amelia! Είσαι χάλια από την μέρα που έφυγε. Σε χρήσιμοποιήσε. Σταμάτα να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου." είπε ο Louis αλλά συνέχισα να μην ακούω κανενα.
